شمارهٔ ۱۸۹
از صفای خاطر ما هیچکس آگاه نیست
عکس را در خلوت آیینهٔ ما راه نیست
فارغ از قید عبادت نیست در عالم دلی
این نگین را نقش شیر از بندهٔ درگاه نیست
قامت خم بسته از حرص آنکه از طول امل
رشتهٔ قلاب صید مطلبش کوتاه نیست
داغ خواری لازم روی طلب افتاده است
دعوی ما را دلیل روشنی چون ماه نیست
هر طرف رو می کنی جویا به مقصد می رسی
در ره از خویش رفتن هیچکس گمراه نیست
اطلاعات
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: چکامه
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
از صفای خاطر ما هیچکس آگاه نیست
عکس را در خلوت آیینهٔ ما راه نیست
هوش مصنوعی: هیچکس از آرامش و صفای درون ما خبر ندارد؛ زیرا تصویر و نقش ما تنها در خلوت و تنهایی خودمان قابل مشاهده است.
فارغ از قید عبادت نیست در عالم دلی
این نگین را نقش شیر از بندهٔ درگاه نیست
هوش مصنوعی: در این دنیا، کسی که دلش آزاد از قید و بند عبادت باشد، نمیتواند به معنای واقعی و خالص ایمان برسد. ارزش و مقام این فرد که بر درگاه خداوند است، از قیمتی بالاتر از آنچه که به نظر میرسد، برخوردار نیست.
قامت خم بسته از حرص آنکه از طول امل
رشتهٔ قلاب صید مطلبش کوتاه نیست
هوش مصنوعی: این شعر به این معناست که شخصی به خاطر آرزوهای بلند و نرسیدن به خواستههایش، افسرده و خمیده شده است. او به شدت در تلاش است تا به هدفهایش برسد و این تلاش بیپایان او را خسته کرده و فشار روحی بر او آورده است. این وضعیت نشاندهندهی چالشی است که بین آرزوهای بزرگ و واقعیتهای موجود وجود دارد.
داغ خواری لازم روی طلب افتاده است
دعوی ما را دلیل روشنی چون ماه نیست
هوش مصنوعی: درخواست ما به قدری معذبکننده و دردناک است که به روشنی نمیتواند اثبات شود، مانند درخواستی که هیچ مدرکی برایش وجود ندارد.
هر طرف رو می کنی جویا به مقصد می رسی
در ره از خویش رفتن هیچکس گمراه نیست
هوش مصنوعی: هر کجا که بروی و از دیگران بپرسی، به هدف خود خواهی رسید. در مسیر زندگی، اگر خودتان باشید، هیچکس گمراه نخواهد شد.

جویای تبریزی