هوش مصنوعی: با اشک‌هایی که از چشمانم ریخته، بر صورتم نشسته است و دل کبوتری که در باغ است، رنگش به خاطر این حال و روز، پریده و کمرنگ شده است.

هوش مصنوعی: دور از زیبایی و قدرت قامت تو، باغی که در آن لاله‌ها به زمین افتاده‌اند، فضایی غم‌انگیز و پر از tristeza است. هر لاله‌ای که به خاک افتاده، نشان‌دهنده‌ای از غم و اندوهی عمیق است که به خاطر فقدان تو بر سر این باغ سایه انداخته.

هوش مصنوعی: آن حالت بی‌خودی و مستی که در حضور معشوق احساس می‌شود، شبیه به بوی گل یا نفس آرامی است که به دور و بر می‌پیچد.

هوش مصنوعی: در سرنوشت کسی که عشق او در دلش چون صبح زود پدیدار است، از همان ابتدا نشانه‌هایی از جدایی و غم وجود دارد.

هوش مصنوعی: در چشمان کسی که به زیبایی و فریبندگی علاقه‌مند است، رنگ و نیرنگ هیچ تأثیری ندارد. این فرد با دیدن سپیده دم، احساسی عمیق و دردناک دارد، گویی دامن او در خون آغشته شده است.