گنجور

شمارهٔ ۱۵۰

افتاد عکس عارضت ای مه جبین در آب
شد موسم بهار گل آتشین در آب
شمشیر موج تیغ سیه تاب می شود
شوید سیاه بخت غمت گر جبین در آب
با اشک ریزد از مژهٔ صافست گر دلت
آری همیشه درد بود ته نشین در آب
مینای چرخ تا شده لبریز اشک ما
مانند درد اده نهان شد زمین در آب

اطلاعات

وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: چکامه

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

افتاد عکس عارضت ای مه جبین در آب
شد موسم بهار گل آتشین در آب
هوش مصنوعی: تصاویر چهره‌ی زیبایت، ای ماه تابان، در آب افتاده و اکنون زمان شکفتن گل‌های شورانگیز در آب فرارسیده است.
شمشیر موج تیغ سیه تاب می شود
شوید سیاه بخت غمت گر جبین در آب
هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد که در این بیت منظور از "شمشیر موج" به قدرت و هیبت آب اشاره دارد و "تیغ سیاه" می‌تواند نماد غم و اندوه باشد. شاعر می‌گوید وقتی که دست بر روی پیشانی غم می‌کشی، غم تو را در آب غوطه‌ور می‌کند و به نوعی، نشان‌دهنده‌ی تسلط و اثر غم بر روح و روان آدمی است.
با اشک ریزد از مژهٔ صافست گر دلت
آری همیشه درد بود ته نشین در آب
هوش مصنوعی: اگر دل‌ت همیشه دردی داشته باشد، اشک‌ها باید از چشمانت بریزد و در عمق آب ته‌نشین شود.
مینای چرخ تا شده لبریز اشک ما
مانند درد اده نهان شد زمین در آب
هوش مصنوعی: گنبد آسمان پر از غم و اندوه ماست، مانند دلی که از درد پنهان شده و زمین در دریا گم شده است.