هوش مصنوعی: در خاک من به دلیل آتش درونم، بدنم به شکل آب درآمد و مانند حبابی شده‌ام که کفنم از کناره‌های بدنم مثل آب بیرون آمده است.

هوش مصنوعی: هر کدام از گل‌های این باغ بوی دلنشینی دارند، مانند این که چمن‌ها از اشک چشمانم تر شده‌اند.

هوش مصنوعی: هر قطره اشک من مانند غنچه‌ای است که به خاطر زخم‌هایی که بر دل دارم شکوفا شده است. این اشک‌ها از چاک‌های جگر من جاری می‌شوند.

هوش مصنوعی: به خاطر لبخند شیرین تو، یاد غنچهٔ گل را که مانند شبنم می‌درخشد، فراموش کرده‌ام.