هوش مصنوعی: آیا می‌توانم بگویم که امشب، مانند آینه‌ای که تصویر تو را به تصویر می‌کشد، لیوان شراب من را تحت تأثیر قرار داده است، در حالی که در رنگ و طعم آن، حس تلخی وجود دارد و نور ماه شب را به ویژه نمایان می‌کند؟

هوش مصنوعی: پرهای خاکستری پروانه، رنگ گل را به نمایش می‌گذارد و شمعی که روشن است، در سایه‌ی فانوس امشب می‌درخشد.

هوش مصنوعی: از کوچه‌ی می‌فروشان، با حالت مستی باز می‌آیم. ای بخت بی‌رحم، امشب خواب ندارم و نمی‌توانم چشمانم را ببندم.

هوش مصنوعی: دل من آنقدر طاقت عشق را ندارد، نگرانم که از گرمی و شوق این مجلس، مثل گوشتی که روی آتش کباب می‌شود، بسوزد.

هوش مصنوعی: آیا یادش به قدری روشن شده که احساس می‌کنم هر شب به اضطراب خودم بیشتر پی می‌برم؟