هوش مصنوعی: وقتی ماه زیبایی خود را به نمایش می‌گذارد، صبح از شرم و حیا، رویش را می‌پوشاند و چادر بر سر می‌گذارد.

هوش مصنوعی: به خاطر زیبایی و نیکی چهره‌های زیبا، چشمانم پر از شگفتی است، چرا که هنری که زیبایی را به وجود می‌آورد، خودش هم زیباست.

هوش مصنوعی: زبان ناپسند دوستان را چون سر نیزه می‌دانم و از ترس این نوع مجالس، خودم را کناری می‌کشم.

هوش مصنوعی: من محبوبی دارم که مانند لیلی، شب را می‌سازد، او از پشت پرده‌ای پنهان است و مانند ستاره‌ها، زیبایی خود را به نمایش می‌گذارد.

هوش مصنوعی: شاید تنها با پرداخت بهایی اندک، می‌توان به شادی و زیبایی بهار و رنگین‌کمانی از تازه‌گی دست یافت.

هوش مصنوعی: در میان امواج غم و پریشانی، صبر خود را از دست نده. هر کسی که در این مسیر تسلیم نشود، به آرامش و ساحل نجات می‌رسد.

هوش مصنوعی: با دیگران به درشتی صحبت نکن و از آنها سوال نکن. زیرا فرد عاقل هرگز ارزش و گوهری که دارد را بر روی سنگ سخت نمی‌گذارد.