جویای تبریزیشمارهٔ ۱۱۹
از ترک آرزو بفزاید کمال ما
چون موج پرفشاندن دستی ست بال ما
عاشق فریب نیست بت خردسال ما
چون بار دل کشد صنم نونهال ما
از خویش رفتگان ره جستجوی دوست
پِی را رسانده اند به راهِ خیالِ ما
از سر به توبه، گرمی شوق می ام نرفت
نشکست این تب از عرق انفعال ما
عمریست بوسه ای ز تو می خواهم و هنوز
بال طپش زند ز لب ما سوال ما
در دام، صید از طپش افزون فتد به بند
شد زیرچرخ، بال و پر ما، و بال ما
کام دلم بر آر به یک بوسه زان دو لب
پیش تو ممکن است خیال محال ما
جان جهانیان همه پهلو به تن زند
جویا ز بسکه گشته مکدر زلال ما
اطلاعات
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: چکامه
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
از ترک آرزو بفزاید کمال ما
چون موج پرفشاندن دستی ست بال ما
هوش مصنوعی: هر چه آرزو و هدف‌های بزرگ‌تر و بیشتری داشته باشیم، باعث رشد و کمال ما می‌شود، مانند اینکه هرچه موج‌ها بیشتر اوج بگیرند، برای ما هم قدرت و بالندگی بیشتری به ارمغان می‌آورد.
عاشق فریب نیست بت خردسال ما
چون بار دل کشد صنم نونهال ما
هوش مصنوعی: عاشق به سادگی فریب نمی‌خورد، زیرا زیبایی و معصومیت معشوق ما به حدی است که می‌تواند تمامی مشکلات و ناملایمات را تحمل کند.
از خویش رفتگان ره جستجوی دوست
پِی را رسانده اند به راهِ خیالِ ما
هوش مصنوعی: دست از خود برداشته و به دنبال دوست می‌گردند و این جستجو آنها را به دنیای خیالات ما رسانده است.
از سر به توبه، گرمی شوق می ام نرفت
نشکست این تب از عرق انفعال ما
هوش مصنوعی: با تمام وجودم به سمت توبه و بازگشت می‌روم، اما شوق و عشق به می و معشوق در وجودم هنوز زنده است و این احساسات نشکسته‌اند، حتی با وجود تلاش ما برای کنترل آن.
عمریست بوسه ای ز تو می خواهم و هنوز
بال طپش زند ز لب ما سوال ما
هوش مصنوعی: مدت زیادی است که در آرزوی یک بوسه از تو هستم و قلبم همچنان با شوق این درخواست را از لب‌های ما می‌زند.
در دام، صید از طپش افزون فتد به بند
شد زیرچرخ، بال و پر ما، و بال ما
هوش مصنوعی: در دام افتادن و اسیر شدن، باعث می‌شود که توانایی‌ها و قابلیت‌های ما نابود شود و دیگر نتوانیم پرواز کنیم و آزادانه زندگی کنیم.
کام دلم بر آر به یک بوسه زان دو لب
پیش تو ممکن است خیال محال ما
هوش مصنوعی: دل من بسیار خواهان لذت بردن از بوسه‌ای از لب‌های توست. به نظر می‌رسد که این آرزو، حتی اگر غیرممکن به نظر برسد، در نزدیکی تو ممکن است.
جان جهانیان همه پهلو به تن زند
جویا ز بسکه گشته مکدر زلال ما
هوش مصنوعی: همه انسان‌ها به خاطر زلال و پاکی ما، به حیات خود ادامه می‌دهند و به خاطر مشکلات و غم‌ها، در جستجوی آرامش و صفای ما هستند.
حاشیه ها
1402/11/07 16:02
سیدمحمد جهانشاهی
پِی را رسانده اند به راهِ خیالِ ما