هوش مصنوعی: به خاطر تصویر تو، دل من به شدت تپش می‌زند؛ انگار که لؤلؤ دریا به تب می‌افتد، مانند تبخال لب‌های ساحل دریا.

هوش مصنوعی: وقتی اشک‌های من به آرامی روی صورت می‌افتد، مثل این است که به سمت دریا می‌رود و از شرم، لؤلؤی پنهانی را در گل و لای دریا مخفی می‌کند.

هوش مصنوعی: هر بخش از وجود من، چون آینه‌ای است که عشق را منعکس می‌کند. اگر جرعه‌ای از آن عشق به دریا وصل شود، همان قطره به دریا تبدیل می‌شود.

هوش مصنوعی: به دنبال کسی هستم که وقتی به دریا رو می‌کند، از خوشحالی و شوق همچون پرنده‌ای در آسمان‌های مواج پرواز کند.