هوش مصنوعی: در روز نوروز، کاوه (مرد آهنگر) پرچم را به نشانه پیروزی و اعتراض به ظلم بر سر گذاشت. با این اقدام، سرنوشت و قدرت او از تاج و وجودش جدا شد.

هوش مصنوعی: فریدون در روز اول فروردین بر تخت شاد نشست و در دشت به دنبال زیبایی‌ها رفت، مانند رنگ کیقباد.

هوش مصنوعی: درختان به شکلی زیبا و درخشان در کنار هم قرار گرفته‌اند و مانند یک گردنبند از جواهرات درخشان به نظر می‌رسند.

هوش مصنوعی: در میان گل‌ها، تماشاگر زیبایی هست که دل‌ها را می‌برد و مثل یک مست به نظر می‌رسد، در حالی که به زیبایی‌های خودش هم نگاه نمی‌کند.

هوش مصنوعی: او از طلوع صبح تا غروب، همیشه در حال خوشحالی و شادمانی است؛ گاهی در شمال از خوشی می‌رقصد و گاهی در جنوب به وجد می‌آید.

هوش مصنوعی: گاه به حالت آرام و مستقیم، گاه به حالت خمیده و متاثر از باران می‌رسد.

هوش مصنوعی: من از دل بنفشه‌ها به عشق تو پرستش می‌کنم، چون دل شگفت‌زده‌ام، وقتی اردیبهشت تمام شد و ماه به سوی دی گسل رفت.

هوش مصنوعی: بتنهابجیش اصرار کرد و به استقلال رسید، به آن نرمی که حریر از وجودش شرمنده شد.

هوش مصنوعی: سپه‌ای که زرهی از آهن داشت، شکست خورد.

هوش مصنوعی: چمن به خاطر زیبایی گل مانند خورشید در آسمان است و گل‌های سرخ در چمن مانند خورشید در آسمان می‌درخشند.

هوش مصنوعی: گل مانند یک بازیچه است که با عشق جان می‌دهد و وقتی صبح می‌شود، مانند کسی که نقابش را برمی‌دارد، زیبایی خود را به نمایش می‌گذارد.

هوش مصنوعی: بلبل با تمام وجودش عشق و محبتش را به همسرش ابراز می‌کند.

هوش مصنوعی: به جز این که زیبایی و پاکی همچون ماه در آغوش تو می‌درخشد، لب‌های تو مانند خطی است که بر روی آب زلال جلوه‌گر می‌شود.

هوش مصنوعی: اکنون که باغ به خاطر گل‌های شقایق زیبا شده است و درخت سرو به خاطر یک بت مانند گل به آن نزدیک شده است.

هوش مصنوعی: این جمله دعوت به شنیدن و درک مطالبی است که دربارهٔ یک تجربه یا حالت خاص صحبت می‌کند. به نوعی، گوینده می‌خواهد بگوید که اهمیت دارد که دیگران به او گوش دهند و از آنچه که در ذهن اوست، آگاه شوند.

هوش مصنوعی: بچم، تو را به آرامش دعوت می‌کنم که در باغ بنشینی و کنار ایوان قرار بگیری. چمنزار را با چهره‌ات زینت بده و آن را پر از زیبایی کن.

هوش مصنوعی: از گل‌های خوشبو و زیبا می‌توان زیورآلات زیبایی درست کرد. مانند گردن‌بند از سنبل و گوشواره از گل، و با اشاره به غنچه‌های دیگر، هنر خود را نشان ده.

هوش مصنوعی: بدان پیچ و تاب موهای زیبا و آن خطی که شبیه گل سوسن است.

هوش مصنوعی: هرچند که دنیا مانند بهار زیبا و پاکیزه است، اما کوی تو به خاطر داشتن روح و جان، برتری و سلطنتی خاص دارد.

هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که: از سر برداشت و عقل خود، روشنی و روشنایی چهره‌ی تو مثل ماه در شب واضح و نمایان است، و اگر کسی به خوبی تو واقف نباشد و به آن توجه نکند، به نظرش کار نادانی کرده است.

هوش مصنوعی: به معنای این است که درخت طوبی، که نماد خوشبختی و آرامش است، به تو نیز تواضع و فروتنی می‌آموزد.

هوش مصنوعی: به کجا بروم که باغ و بهشت من در وجود تو است، زیرا زیبایی و طراوت تو همان گلستان من است.

هوش مصنوعی: ریحان چه معنایی دارد وقتی که تو ریحان من هستی، تو که همچون گل بهشتی در زندگی‌ام شکوفا شده‌ای؟

هوش مصنوعی: تویی که داستان گل را برای من بازگو می‌کنی، انگار که به سادگی و ناگهان به حقیقتی عمیق پی برده‌ای.

هوش مصنوعی: میوه‌های زرشکی چهره تو را شرمنده کرده است; نقش و نگار آبی رنگ بر روی صورت تو به خاطر زیبایی قامتت، مانند گل خوشبو و ظریف است.

هوش مصنوعی: ترکیب زیبای چهره‌ات، شکیبایی و آرامش را به یاد می‌آورد، در حالی که خم ابروانت همچون شمشیری تیز و برّان است.

هوش مصنوعی: گاهی اوقات کسی که به ظاهر دوست به نظر می‌رسد، در واقع نیت‌های دشمنانه‌ای دارد.

هوش مصنوعی: ای بت زیبا، چهره‌ات همچون ماه با لطافتی بی‌نظیر است، به گونه‌ای که قد و قامت سرو در مقابل ظرافت تو شرمنده می‌شود.

هوش مصنوعی: در نوروز نوشیدنی بنوش که شرافتش مانند امروز روشن شده است و مقام دینی اش به وضوح نمایان شده است.

هوش مصنوعی: این روز نو که از سوی خداوند به ما داده شده، مانند درختی است که میوه‌های خوشمزه‌ای دارد.

هوش مصنوعی: علی نمایانگر تمامیت وجود خداوند است و ویژگی‌های بزرگ او را به وضوح نشان می‌دهد.

هوش مصنوعی: دوصد خضر که از آب حیات می‌نوشند، به واسطه ثبات و پایداری او، زمین و گردونه نیز ثبات دارند.

هوش مصنوعی: وجود او برای دورافتاده و نزدیکان نیز تأثیری ویژه دارد.

هوش مصنوعی: هر جا که نگاه کنی، او حضور دارد و هیچ چیز دیگری جز یاد وصل او وجود ندارد و این موضوع مدت زیادی نخواهد گذشت.

هوش مصنوعی: عقل و دانایی در دنیای او نمی‌تواند به خارج از محدوده‌اش برود و قضا و قدر بدون رضایت او هرگز نمی‌تواند به خیر یا شر منتهی شود.

هوش مصنوعی: این دنیا و هستی به خاطر وجود او شکل گرفته و از او نشأت می‌گیرد.

هوش مصنوعی: زمانی که وجود یک چیز با ویژگی‌های مخالفش هماهنگ است، در همان لحظه که یک چیز به هم می‌پیوندد، همان لحظه چیز دیگری از هم جدا می‌شود.

هوش مصنوعی: یک شب، با یک بدن، مه و ماه را در گوشه‌ای می‌بیند که از سهمش زمان جنگی به راه افتاده است.

هوش مصنوعی: نه این سازنده امنیت است و نه آن، هر دو در خطر هستند.

هوش مصنوعی: فرشتگان بر جان پاک او نظارت دارند و در زمان خشم او، همچون گرگ‌های وحشی به او نزدیک می‌شوند.

هوش مصنوعی: در کاخ او هفت طبقه وجود دارد که مانند تار عنکبوت در هم تنیده است، و در این مکان، افراد محترمی حضور دارند که در مقام‌های بالایی قرار دارند.

هوش مصنوعی: جان بال فرشته‌ای مانند جبرئیل را به خاطر تو به خروش درآور، و باد شدید را به حرکت درآور.

هوش مصنوعی: اگرچه او در مقام نبوت و رسالت قرار دارد، اما در دل و نهان خود، حق و حقوق پدری را برگردن دارد.

هوش مصنوعی: آشکار است که نتایج خواست الهی در جهان، جایی که دنیای یکتایی و زیبایی وجود دارد، نمایان می‌شود.

هوش مصنوعی: همه انسان‌ها، چه در مقام سلطنت و چه در مقام فقر، همگی در برابر حقیقت برابرند.

هوش مصنوعی: تو همان خدیوا هستی که عرش و سلطنت در دستان توست، و تمام پیامبران جانشان برای تو فدای توست.

هوش مصنوعی: بالاتر از هر مکانی، جایی برای نشستن تو وجود دارد. هیچ‌کس تو را به درستی نمی‌شناسد و بدی‌هایت را نمی‌بیند.

هوش مصنوعی: خداوند بزرگ به هیچ‌وجه قابل مشاهده نیست.

هوش مصنوعی: از آفرینش تو، بزرگواری به مخلوق داده شده است. رسولان از جانب خداوند به خاطر تو فرستاده شده‌اند و دل‌ها به لطف تو و قدرت خداوند محکم و مقاوم شده‌اند.

هوش مصنوعی: هر قدمی که برداری، خداوند به تو کامی می‌دهد. اگر بت‌هایی که در ذهنت ساخته‌ای، وجود نداشتند، هرگز ناامید نخواهی شد.

هوش مصنوعی: سیاست خوب و خوشایند چه نعمت بزرگی است.

هوش مصنوعی: تو مانند یک ستاره درخشان هستی که به ارتفاعات بلند پرواز می کنی و به زمین، زندگی و رشد می افشانی.

هوش مصنوعی: تو به گونه‌ای پرورش یافته‌ای که ذاتاً مطلق هستی و گاه به عنوان نجات‌دهنده‌ای مانند نوح، به کمک دیگران می‌رسی.

هوش مصنوعی: گاهی یاری شعیب را در بیابان مدین می‌کنی.

هوش مصنوعی: ای روشنایی عقل‌ها، تو با مهر خود همه را مجذوب کرده‌ای. نگاه کن چگونه لب‌ها از عطر وجود تو معطر شده‌اند.

هوش مصنوعی: با وجود اینکه شاید نتوانم در توصیف تو به خوبی سخن بگویم، اما از این راضی‌ام که از عمق وجودم، چیزی را که در دل دارم، بیان می‌کنم.

هوش مصنوعی: مهمانی‌های دوستانه پر از خوشی و شادی می‌شود و همه چیز از گنجینه‌ای پراز نیکی و محبت سرشار است.

هوش مصنوعی: به طور خاص، سردار یزد که خداوندی است در پیروزی و نصرت، به نام ابراهیم مشهور و خلیل خداوند دوران.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که شیر، که نماد قدرت و شجاعت است، در برابر آفتاب غروب نمی‌تواند بجنگد. این به نوعی اشاره به محدودیت‌ها و شرایط طبیعی است. همچنین، به نظر می‌رسد که در طول زندگی، او به نحوی در محاصره و محدودیت بوده است و از همان ابتدا با سختی‌ها دست و پنجه نرم کرده است.

هوش مصنوعی: چون صبح دو هشتم است، از پاکدامنی و پاکیزگی دست یافته‌ام.

هوش مصنوعی: هیچ کس نمی‌تواند در بهشت جاودانه بماند اگر در کنار او دوستان صمیمی نباشند. نیازی به غم و اندوه نیست، زیرا وقتی که در مجلس دوست نشسته‌ای، همه چیز درخشان و شاداب است.

هوش مصنوعی: سوالش به دلنشینی بیان می‌شود و پاسخ‌هایش نیز به سادگی و روشنایی است. او چون خورشید و ماه، همچون کسی است که همواره در دل‌ها جا دارد.

هوش مصنوعی: در این دنیا، نعمت‌ها و خوشی‌های زندگی به ما داده شده‌اند و باید با دقت و هوشیاری از آن‌ها بهره‌مند شویم.

هوش مصنوعی: با پشتیبانی او، ناز و زیبایی‌اش در زندگی برقرار است و به واسطه عدالتش، آرامش جهان تأمین می‌شود.

هوش مصنوعی: به راستی که جز او هیچ خواسته‌ای از حق وجود ندارد، مانند این که جهان همچون اسبی رها به زیبایی‌های خود نمایش می‌دهد.

هوش مصنوعی: در آسمان، ستاره‌ای با رنگ خاصش می‌درخشد و توجه همگان را به خود جلب می‌کند.

هوش مصنوعی: ای امیر! تو کسی هستی که آسمان به تو وابسته است و تاج سلطنت تو را زینت می‌دهد. نور خورشید نیز به خاطر وجود تو درخشان شده و به افکار و اندیشه‌های تو مرتبط است.

هوش مصنوعی: به پاهای خودت استوار باش، چرا که در سایه‌ی تو، دنیا زیبا و آرام است و کلام تو پر از شگفتی است.

هوش مصنوعی: این بیت اشاره به این دارد که کلام وحی مانند زکشی (زخم) و متقنی (محکم و استوار) است، به این معنا که پیام‌ها و آموزه‌های آن عمیق و قوی هستند و مضمونشان به وضوح و دقت بیان شده است.

هوش مصنوعی: زمانی که قلم تو به دلیلی معتبر و استوار تبدیل شد، در لحظه‌های سخت و دشوار، کلید نجات به شمار می‌رفت.

هوش مصنوعی: از خط محمود، خوشنویس معروف، جهانی به شگفتی آمده که زیبایی آن به الماس معبد سومنات می‌ماند و بر روی کاغذ مانند اندوهی از جوهر سیاه به تصویر درآمده است.

هوش مصنوعی: هرچند که کسی هنوز مشک معدنی را ندیده است،

هوش مصنوعی: اگر عقل از بدن جدا شود، جان تو در آن بدن، مانند روحی زنده خواهد بود.

هوش مصنوعی: دل پیر چرخش به آسمانی دیگر می‌نگرد و از سرزمین‌های خوشی و شادابی یاد می‌کند، در حالی که جوانی و شانس را نوازش می‌کند.

هوش مصنوعی: اگر بر روی زمین نقش پای تو بگذارند، سرمه‌ای بر چشم بزن.

هوش مصنوعی: غم و اندوه نمی‌توانند تو را به خود مشغول کنند، چون تو در برابر هر چالش و دشواری توانایی و قدرتی داری که هیچ چیز نمی‌تواند با تو رقابت کند.

هوش مصنوعی: از میان لشکر تو، فکر و اندیشه‌ام پراکنده نیست. در کل دنیا کسی را همچون تو نمی‌بینم.

هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که ولادت یا خلق خاصی، مانند تولدی در دنیای پر از ناامیدی یا بی ثمری، می‌تواند چیزی باشد که به طور کلی محیط یا وضعیت را تغییر دهد.

هوش مصنوعی: مراقب باش که کسی که به اندازه تو ارزش ندارد، نتواند سخن بگوید. به من نگاه کن که در بین مردم زمان خود هیچ‌کس مانند من نیست.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس در باغ عدن به زیبایی و طراوت من نرسیده است و حتی کسی نتوانسته است همانند من ستایش شود.

هوش مصنوعی: نه کسی خوشحال و خوشبخت است، و نه کسی به عنوان هنرمند شناخته می‌شود.

هوش مصنوعی: بگذار تا هر سال در باغ گل شکوفا شود، و بگذار تا شقایق‌ها در کوه و دشت بیدار شوند.

هوش مصنوعی: تا زمانی که زنبق‌ها به گل نشسته‌اند، چهره‌ات را خوشبخت و سرشار از زندگی و نشاط می‌بینم. باد دلتنگی و غم را فراموش کن و اجازه بده تا هوای خوب برایت بیفتد.

هوش مصنوعی: محبت‌ها و مهربانی‌های شاهانه به خاطر حمایت و تأیید نیروی عظیم و نامحدود الهی است.