هوش مصنوعی: ای پری زیبا، بازیگوش و درخشان، تو مانند فرشته‌ای هستی که دلی فریبنده و شیرین دارد و در عین حال، ویژگی‌هایی شیطنت‌آمیز هم داری.

هوش مصنوعی: بیا شراب بده که پرندگان مقدس در باغ بهشت را یافته‌اند، مانند اینکه آصف به علم ادریس دست یافته است.

هوش مصنوعی: نسترن با زیبایی بلقیس به باغ آمد و برگ‌های گل را به گونه‌ای آراسته است که به تخت سلیمان می‌ماند.

هوش مصنوعی: وقتی بلبل به وصال گل رسید، حالش دچار آشفتگی شد و در چمن با شدت پرواز کرد، به طوری که بال‌هایش رنگین و زیبا شد.

هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد که وجود آدمی از آتش احساسات و هیجانات پر شده است. او گاهی از شدت ناله و درد، به حالت بی‌خود و غش می‌افتد و این احساسات او را به شدت تحت تاثیر قرار داده است.

هوش مصنوعی: در پایان، روحی دل‌انگیز و زیبا از او گرفت و با نواهای جسمانی، صدایی روحانی ایجاد کرد.

هوش مصنوعی: در میان سیلاب، چون بطی بر سطح آب در حال شنا است، عقل و منطق انسان را نیز چون کشتی‌ای در عمق دریا تصور کن که به آرامی و با تدبیر در مسیر خود حرکت می‌کند.

هوش مصنوعی: در پایین این کوه، پای لنگری در میان است و در بالای آن، دو بال مانند پرچم به اهتزاز درآمده‌اند.

هوش مصنوعی: تو مانند ناخدایی هستی که بر جان و تن خود تسلط دارد و اگرچه در دشت و دره‌ها طوفان به پا شود، نگران نیستی و غم به دل نمی‌رسی.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس نمی‌داند راز زیبایی‌های این دنیا چیست و چه ارتباطی میان گل‌های شقایق و نسرین وجود دارد.

هوش مصنوعی: اگر بارانی از آسمان ببارد و رنگش با هم تفاوت داشته باشد، چه مانعی وجود دارد؟ یا اگر بادی بوزد و عطر و بویشان یکی باشد، چه اشکالی دارد؟

هوش مصنوعی: این شعر به زیبایی و شگفتی‌های جهان اشاره دارد و از تفاوت‌های شرق و غرب سخن می‌گوید. شاعر به توصیف عجایب و زیبایی‌های این دو منطقه می‌پردازد و بیان می‌کند که آیا آسمان می‌تواند به زمین بیاید و مهمان شود، که نشان‌دهنده ارزش و عظمت فوق‌العاده این دو مکان است.

هوش مصنوعی: تاجی که بر سر مریم است، مانند گل سرخی است که با باران درخشان شده و سبزه‌ای که با زمرد ساخته شده، نشان‌دهنده زیبایی و لطافت ساقه اوست.

هوش مصنوعی: باد خوشبو و روح‌افزای او را مانند جبرئیل در نظر بگیر و شکوفه‌ی تازه‌اش را همانند عیسی که به دنیا آمده تصور کن.

هوش مصنوعی: قمری مطوق را راهبی مثل یک زنجیره در حال نواختن ناقوس به تصویر می‌کشد، مانند کشیشی که در یک دیر زندگی می‌کند.

هوش مصنوعی: نرگس به زیبایی و لطافت خود بر روی جامی از نقره و طلا نشسته است و این سوال پیش می‌آید که چه راز یا اندیشه‌ای در زیر سر او وجود دارد.

هوش مصنوعی: انگار که این حالت شورو شوق ناشی از مستی، به‌طور طبیعی از نوشیدن می و خوردن ساغر نشأت می‌گیرد، گویی این حس و حال به ارث رسیده است.

هوش مصنوعی: او در حال حاضر به زیبایی و جذابیت اسیر شده و هیچ توجهی به زیبایی‌های دیگر ندارد. در این لحظه، فقط چشم او به جمال معشوقش خیره است.

هوش مصنوعی: ای پسر، با نگاهی بلند و سرشار از نور، به زیبایی‌ها و فضائل توجه کن و از افکار و تمایلات دنیوی دوری کن. اگر می‌خواهی به حقیقت و وحدت دست یابی، باید خودخواهی را کنار بگذاری.

هوش مصنوعی: در شکستن پیوندها با بیگانگان، در درون خود به وجود خودت توجه کن و حالتی را که مدهوشان دارند، تجربه کن.

هوش مصنوعی: برای اینکه تو بتوانی باده بنوشی و به مستی بپردازی، باید دنیایی را جستجو کنی که در آن باقی می‌ماند، زیرا این جهان گذرا و زودگذر است.

هوش مصنوعی: اگر در دل صلح و آرامش باشیم، چرا باید به جنگ و جدال بپردازیم؟ اگر صدای ما به درستی شنیده نشود، نباید آن را نادرست تفسیر کرد؛ زیرا ما همچون نغمه‌ای زیبا و هماهنگیم که در کنار هم به خوبی می‌خوانیم.

هوش مصنوعی: ما مانند آینه‌ هستیم و هر一个 از ما دچار رنگ‌های مختلفی هستیم. اگر از این رنگ‌های مختلف فراتر برویم، متوجه خواهیم شد که در حقیقت تنها یک رنگ داریم و یکدست هستیم.

هوش مصنوعی: ما در سرزمینی زندگی می‌کنیم که تنها به خداوند اعتقاد دارد و در این مسیر برابر و هم‌سطح هستیم. هر چیزی غیر از این، اجبار و جبری است که با ذات خدایی سازگار نیست.

هوش مصنوعی: در دریاى حیرت، به قایق‌هاى خرد کم کمک کن، زیرا اینجا نمی‌دانیم که بوجهل از چه راهى به اینجا آمده و سلمان از کدام مسیر پیدا شده است.

هوش مصنوعی: اگر این سرشت انسان‌ها باشد، پس اصل و بنیاد وجود آن‌ها همین سرشت است. و اگر این مسئله به سرنوشت مربوط باشد، پس آنچه بر سر آن‌ها نوشته شده، همان مسیر و سرنوشتشان خواهد بود.

هوش مصنوعی: این بیت به مضمون آن اشاره دارد که از امور واجب و ضروری تا زوایا و چالش‌های ممکن، هیچ‌کس جز علی عمرانی، این رازها را نمی‌داند. به نوعی، این سخن نشان‌دهنده‌ی دانش عمیق و خاص فردی است که درکی از جزئیات و پیچیدگی‌های موضوعات دارد.

هوش مصنوعی: شاهی که به بزرگی حیدر شهرت دارد، روحش در زمین حضور دارد و نیرویی که آسمان را اداره می‌کند، با اوست.

هوش مصنوعی: آسمان تا چه حدی گسترده است، اما آنچه که وجود دارد در نظم و ترتیب اوست. نمی‌دانم آنچه در ناپیدا و پیداست چیست، زیرا همه چیز به او مربوط می‌شود.

هوش مصنوعی: ظاهر و باطن را نیز باید با تمام وجود و جان به او بخشید، زیرا اساس رحمت الهی در قالب انسان نمایان شده است.

هوش مصنوعی: در مجالس و جمع‌های بزرگ عرفانی و علمی، او نماد اتحاد و هماهنگی است و در مراحل پایین‌تر و دنیوی، مسئول تأمین مایحتاج و روزی مردم به شمار می‌رود.

هوش مصنوعی: آب کوثر به خاطر مهر و محبت او خوشگوار است، در حالی که آتش دوزخ به خاطر خشم او، شعله‌ور و سوزان است.

هوش مصنوعی: در نهایت، پروردگار عالم این گونه است که اگر حجاب از زیبایی نورانی‌اش باز شود، تأثیر شگرفی بر همه خواهد داشت.

هوش مصنوعی: دنیا به ما نشان می‌دهد که هم دوست و هم دشمن به سوی خدا و درگاه او حرکت می‌کنند. حتی کسانی که با هم در تضاد هستند، در نهایت به دنبال نعمت‌ها و رحمت‌های او هستند.

هوش مصنوعی: کعبه و کلیسا به دور از هم در انتظار رهگذران هستند و زاهدان و مومنان به عشق و زیبایی چهره محبوبشان می‌پردازند.

هوش مصنوعی: ذراتی که هیچ شریک و همتایی ندارند، از عظمت و شکوه او سخن می‌گویند و از مرزهای اجرام آسمانی تا نواحی مختلف وجود به ستایش او می‌پردازند.

هوش مصنوعی: ای پادشاهی که مقامت بالاست و در دل‌ها جایگاه ویژه‌ای داری، با این حال اگر کسانی بخواهند تو را با دید سطحی ببینند، ممکن است در نظرشان به عنوان کسی ساده به شمار آیی.

هوش مصنوعی: گاه در سینهٔ محبان، آهنگ آرامش و بلا را می‌نوازند و گاه در بالای منبر، دعوت به آگاهی و شناخت را می‌زنند.

هوش مصنوعی: ای کاش از آن خداوندی که در درون تو نهفته است، بیشتر آگاهی پیدا کنی. بسیاری از پیامبران، در میان انبوهی از تنهایی و سردرگمی غرق شده‌اند.

هوش مصنوعی: در کشورهای آفرینش، تو صاحب تمامی امکانات و اختیارات هستی و در دنیای نوآوری، تو رازها و اسرار را فاش‌کننده‌ای.

هوش مصنوعی: در باغ‌های بهشت، پاداش تو در زنجیرهای آتش به صورت عقابی است.

هوش مصنوعی: در جهان هستی، تو فردی ویژه و برگزیده‌ای و حقیقتاً همه چیز را به وجود آورده‌ای و در ساختن این دو دنیای مادی و معنوی نقش اساسی داری.

هوش مصنوعی: بسیاری از چیزها که در خارج از آسمان‌ها وجود دارند، به تو وابسته‌اند و همچنین در آن آسمان‌ها نیز، بسیاری از موجودات و فرشتگان به تو تعلق دارند.

هوش مصنوعی: اگر از ملائکه بپرسند که ذکر و نام تو چیست، می‌گویند هر یک از ذکرشان به خاطر حضور تو در ذهن و احساس مشترک است.

هوش مصنوعی: حس مشترک در هر لحظه نیازمند کمک از تو است، غیر از خود تو چه کسی می‌تواند دارای این ویژگی‌های الهی باشد؟

هوش مصنوعی: من از آن جیحون که دریای مروارید توست، در واقع زیان کرده‌ام، اما اکنون درد و رنج من کمتر از جستجوی خودم است.

هوش مصنوعی: تاریکی چشمم بر سفیدی موهایم افزوده شده است. وقتی از دردهایم آگاه می‌شوم، درمانم را از تو می‌طلبم.

هوش مصنوعی: وقتی که تو را ستایش می‌کنم، آیا مناسب است که در برابر این کار به دنبال درمان از حکیم زرتشتی یا پزشک نصرانی باشم؟

هوش مصنوعی: از آن مصیبت که بر نام من نوشته شده است، هرکسی که دید، با گفتارهای تند و ستمگرانه بر دلم آسیب رساند.

هوش مصنوعی: جز از چهره‌ی خوش و شاد تو که تصویری دلنشین است، هیچ چیز دیگری در نظر من ارزش ندارد. برای رسیدن به رضایت تو، ذهن و خاطرم پر از محبت و محبت تو شده است.

هوش مصنوعی: کسی که به جهت شایستگی و شایسته‌سالاری، از مقام وزارت دربار تا عنوان امین سلطانی را در دست داشت.

هوش مصنوعی: انسانی که به کمال رسیده، می‌تواند در یک جمله به عمق و پیچیدگی یک کتاب بپردازد و مانند کسی است که با دقت و دانش تمام، موضوعات را به روش‌های مختلف بررسی می‌کند.

هوش مصنوعی: اندیشه و تدبیر عالمان همیشه به زیبایی و شکوه خود در پرتو صبح نهادینه است که به آرامی می‌تواند از تاریکی‌ها و شب‌های عمیق خارج شود.

هوش مصنوعی: تنها خداوند است که می‌داند چگونگی تغییرات و تحولات کیهان به چه صورت است و هیچ‌یک از سیارات و ستاره‌ها، چه به خاطر عشق و چه به خاطر نفرت نمی‌توانند بر این روند تأثیر بگذارند.

هوش مصنوعی: در طول زمان، ظهور او به گونه‌ای است که همه موجودات برای خدمت به او آماده شده‌اند و به نوعی دست به کار شده‌اند.

هوش مصنوعی: عدالت او مکان‌های بیابانی را به منطقه‌ای مقدس تبدیل کرده و تلاش‌های او، زمین‌های خشک را به باغ‌هایی سرسبز و دلنشین تبدیل نموده است.

هوش مصنوعی: آنچه او در هفت اقلیم به ثبت رسانده، هیچ ابر بهاری نمی‌تواند آن را تغییر دهد.

هوش مصنوعی: در حفاظت از مردم، فردی تنها مشغول به کار است و اگر او تنها نباشد، مثل یک فرد یکتا و بی‌همتا می‌باشد.

هوش مصنوعی: چرخ کهن و زمانی که بر حرکت و گردش دنیا دلالت دارد، از دانشی بهره می‌برد که به بزرگی و عظمت اعتقاد دارد. مانند سرنوشت یک پادشاه، که با شهرت و اعتبار خود درخشان و برجسته است.

هوش مصنوعی: هرکسی که در دنیای امروز به عنوان فردی دانا شناخته می‌شود، در مقابل تو به نادانی متهم می‌شود.

هوش مصنوعی: ای کسی که به شش جهت، پر از نعمت‌ها و امکاناتی و از ابزارهای قدرت و ریاست برخورداری، بین تو و دیگران تفاخر و برتری مشهوده است.

هوش مصنوعی: ماه در برابر نور خورشید به عبادت می‌پردازد و خورشید به خاطر عظمت و فرمانروایی‌اش به او احترام می‌گذارد.

هوش مصنوعی: وقتی که میز خالی را در کاخ عرش (آسمان) می‌گسترانند، مگس هم از بالا پرواز می‌کند و به رقص در می‌آید.

هوش مصنوعی: اگرچه با خدای خود ارتباط برقرار کرده‌ای و کمالات و نعمت‌های او را تجربه کرده‌ای، اما نباید فراموش کنی که این معراج و بالا رفتن تو ناشی از جوانمردی و بی‌ادعایی توست.

هوش مصنوعی: هیچ کس نمی‌تواند بر غرور تو تسلط داشته باشد، چرا که حتی از وجود تو در دنیای هستی هم خبری نیست که بخواهد کیف و شادی کند.

هوش مصنوعی: اما فرشتگان بهشت تو را به خود جلب نمی‌کنند، چون زیبایی‌های زنان دنیا تو را نمی‌فریبند.

هوش مصنوعی: پروردگارا، از ابتدا چون به من لطف کرده‌ای، بهتر است که این خوبی تا پایان نیز ادامه یابد و به انجام برسد.

هوش مصنوعی: شعر من در ستایش توست و تو مانند تاجی بر سر من می‌درخشی. بخشش‌های تو الهام‌بخش شعر من است و زندگی من را تحت تأثیر قرار می‌دهد.

هوش مصنوعی: هر دو ما در گفتار و در بخشندگی، متفاوت هستیم و این دنیا پر از چالش‌ها و مشکلات است که به راحتی قابل حل نیستند.

هوش مصنوعی: همان‌طور که ماه بر در خانه‌ات می‌تابد و گرما و نورش را می‌فرستد، کاش دربان آن باشد که از زیبایی و درخشش چهره‌ات شگفت‌زده و حیرت‌زده بماند.

هوش مصنوعی: محفل تو باید مانند گلستانی پر از زیبایی و شکوه باشد. من که به اندازه هزار نفر هستم، در وصف و ستایش تو آواز می‌خوانم.

هوش مصنوعی: ای کاش ذهن آشفته‌ات همیشه در تنگنا و ناراحتی باشد، هرچند در زندگی‌ات نشانی از این آشفتگی وجود نداشته باشد.