هوش مصنوعی: وقتی صبح عاشورا آغاز شد، نیروهای حق و باطل به صف‌بندی پرداختند.

هوش مصنوعی: شعله‌ای از عشق همسر با نوری درخشان آغاز شد و صدای طبل در این جشن و شادی به گوش رسید.

هوش مصنوعی: دید حر که در وضع جیش کردن، کار دو طرف است و به خون ریختن منجر می‌شود.

هوش مصنوعی: گفت: جشن من به طور کامل به ناامیدی تبدیل شد، زیرا کسی را که دیدم صاحب قدرت بود، در واقع بنده و در اختیار دیگران بود.

هوش مصنوعی: عمر از خدا پرسید: ای نام تو که ننگین است، انگار با حسین قرار جنگ گذاشته‌ای.

هوش مصنوعی: اینگونه نباش که به خاطر رضایت شیطان به آدم آسیب زده و با دیو همراهی کنی؛ بلکه سعی کن از دوستی و مهر با انسان‌ها دست نکشی.

هوش مصنوعی: شخصی به الیاس گفت که اکنون وارد جنگ با حسین خواهد شد.

هوش مصنوعی: من در جنگیدن به گونه‌ای هستم که دست و سرم را در نظر می‌گذارم، همچون آنکه در یک ملاقات صمیمانه و دوستانه، روابط خود را به نمایش بگذارم.

هوش مصنوعی: امروز به حدی می‌رانم که از زمین تا روز قیامت خون می‌جوشد و بیرون می‌آید.

هوش مصنوعی: وقتی باد این سخن را شنید، از سرنوشت ناخوشایند خود به شدت لرزید، مثل شاخ درختی که در باد تکان می‌خورد.

هوش مصنوعی: آنقدر دلش در سینه می‌تپید که حتی آن کسی که در خواب با صدایش مواجه شد، صدای او را شنید.

هوش مصنوعی: پس به خود گفت که ای حر سرگردان، از حق دور شده‌ای و به دنبال باطل رفته‌ای.

هوش مصنوعی: آنچه را که تو به عنوان شیرینی تجربه کردی، در واقع تلخی بود و آنچه را که به صورت جدی و عمیق بررسی کردی، از ارزش بیشتری برخوردار بود.

هوش مصنوعی: شما در حال تهیه شیرینی بودید که ناگهان تلخی به وجود آمد. در تلاش برای رسیدن به صلح بودید اما جنگ به وجود آمد.

هوش مصنوعی: بهتر است که از حالت کفر فاصله بگیری و به ایمان روی بیاوری، زیرا در این صورت می‌توانی از شیطان دور شوی و به سوی خداوند حرکت کنی.

هوش مصنوعی: این صحیح نیست که دست تو به بدن عباس بیفتد و او بی‌دست بماند.

هوش مصنوعی: به هدف تو تاجی از افتخار بر سربازان می‌نشیند و برتری بزرگ‌تری به دست می‌آید که از ستون پشتیبانی می‌شود.

هوش مصنوعی: بدنت را چون زره و آراستگی و شکوه بدانید، ولی بدن قاسم در میدان جنگ زیر پا رفته است.

هوش مصنوعی: گردنت را مانند طوقی از درختان بهشتی زینت می‌زنم، مثل گردن فرزند زهرا که در کفن پیچیده شده است.

هوش مصنوعی: از آن انقلابش می‌گفتند که تو هیچ وقت جز از حق نمی‌ترسیدی و از غیر آن احساس ترس نمی‌کردی.

هوش مصنوعی: دشت جنگ و نبرد دلیران را به چشم دیده‌ای و شکار شیران را که چنگ اژدها را در دست دارد، مشاهده کرده‌ای.

هوش مصنوعی: شمشیر و تیر تو مانند گل و سوسن به نظر می‌رسد و صدای نبرد تو همچون نغمه بلبل به گوش می‌رسد.

هوش مصنوعی: اکنون که از تنهایی و غربت رها شدم، مانند کوه بزرگ و استوار شدم و دیگر وزن کاهی را ندارم.

هوش مصنوعی: اگر از شمشیر می‌ترسی، نشانه‌ای از ضعف توست و اگر از کشتن می‌فهمی، مشخص است که در کار خود دچار تردید هستی.

هوش مصنوعی: می‌گوید که به طور عارفانه، پس از زندگی در بهشت و جهنم، به مراحل بعدی سفر روحانی خود می‌پردازم.

هوش مصنوعی: در یک سو پیغمبر و در سوی دیگر یزید قرار دارند. به آنها بگویید که آیا چیزی دیگر نیز در این موضوع وجود دارد؟

هوش مصنوعی: او از شدت ناراحتی، دست‌هایش را روی سرش گذاشت و در کنار دردش، فطرتش به یادگیری و جستجوی حقیقت، هم به سلاح و هم به قرآن روی آورد.

هوش مصنوعی: ای خدای بزرگ که گناهان را می‌بخشی و اسرار را آشکار می‌کنی و عیوب را می‌پوشانی.

هوش مصنوعی: اگر دل افرادی خاص را به شکسته‌ام، باز هم دل خود را به روی عموم مردم باز کرده‌ام و عذرخواهی کرده‌ام.

هوش مصنوعی: سپس شخصی نزد خیام آمد و گفت: از آن حرمسرا (کاخ) یک سلام بر دین ارسال کن.

هوش مصنوعی: هرگز تصور نمی‌کردم که کوفیان از وفاداری و تعهد بی‌بهره باشند، مانند نمرود که در مقابل خدا سر به مخالفت برداشته است.

هوش مصنوعی: من از گناهانم پشیمان شدم، اما تو بخشنده‌ای که مرا می‌بخشی. من درخواست عفو می‌کنم، اما تو هستی که نعمت و بخشش را به من عطا می‌کنی.

هوش مصنوعی: دوست داشتن و محبت تو می‌تواند قدرت فرعون را مانند موسی شکست دهد و جذابیتت می‌تواند شیطنت دجال را مانند عیسی معجزه‌گر از بین ببرد.

هوش مصنوعی: هرچند که به قرآن ایمان و اعتماد دارم، اما اگر سرم بر روی تیغ هم باشد، آمادگی آن را دارم.

هوش مصنوعی: اگر به من نعمت و بخشش بدهی، احساس شرمندگی می‌کنم، و اگر مرا به عذابی دچار کنی، همچنان بنده تو هستم.

هوش مصنوعی: اگر صدای تو را بشنوم، حتی اگر مجبور شوم دچار مصیبت شوم، باز هم به تو پاسخ می‌دهم و در هر شرایطی برایت می‌جنگم.

هوش مصنوعی: از محبت و مهربانی تو سپاسگزارم و اگر به من بی‌مهری کنی، باز هم شکرگزارم.

هوش مصنوعی: شاه با خوش‌آمدگویی و استقبال گرم خود به مهمانانش نشان می‌دهد که به آنها خوش آمده و به راحتی و آرامش در حضور او احساس کنند. او به طور ضمنی اشاره می‌کند که این افراد از بزرگ‌ترین و مهم‌ترین روابط و افتخارات او هستند.

هوش مصنوعی: اگر تو از ظاهر ما جدا شوی، ما از باطن خود از تو جدا نخواهیم شد.

هوش مصنوعی: در پی انتقام، دریا تبدیل به دریایی کوچک شد و به خاطر ناپایداری، یک ذره نیز به موجودی بزرگ بدل گشت.

هوش مصنوعی: اگر از سوی تو به ما اشتباهی صورت گرفته باشد، آن خطا در اینجا به بخشش تبدیل شده است.

هوش مصنوعی: اگر کفر با ما همراهی کند، ایمان به وجود می‌آید؛ و اگر ما چند بار نافرمانی کنیم، باز هم اطاعت از پروردگار ما افزایش پیدا می‌کند.

هوش مصنوعی: وقتی که عشق به انسان نزدیک می‌شود، لطف و مهربانی الهی را در وجود خود احساس می‌کند و در عین حال، عشق‌های ناتمام ونهفته‌اش را روبرو می‌بیند.

هوش مصنوعی: او می‌گوید: وقتی که من در ابتدا تو را ناراحت کردم، اکنون به من اجازه بده تا نخست خودم را فدای تو کنم.

هوش مصنوعی: از شر این مردم، من خجالت زده‌ام. اما تو به من عزت دادی، نه اینکه مرا در ذلت قرار دهی.

هوش مصنوعی: به فرمان شاه، تو مهمان ما هستی و جایت در دل من است.

هوش مصنوعی: وقتی که به دلم بنشینی، به زیبایی‌ات در میدان معشوقه‌ام می‌افزایی و دلت را با صفای خود پر می‌کنی.

هوش مصنوعی: شخصی به شاه می‌گوید: آیا تو مهمان ما نیستی که برای جان و خانه‌امان هیچ رحمی نداشته باشی؟

هوش مصنوعی: افرادی که در گوشه‌ای نشسته‌اند، از این مقام برخاستند و گفتند: «بروید و در میدان جنگ بایستید و صدای شجاعت و دلیر بودن را به گوش دیگران برسانید.»

هوش مصنوعی: ای گروه نادان، شما که از سرنوشت خود غافل هستید، نه به منبع حقیقی خود دسترسی دارید و نه به عاقبت کارتان توجه می‌کنید.

هوش مصنوعی: رفته‌ام با حالتی از اندوه و شادی، و بازگشته‌ام. رفته‌ام با احساس حقارت مانند مور، و بازگشته‌ام با عظمت مانند سلیمان.

هوش مصنوعی: تنم را فدای عشق کردم و به تمام وجودم عاشق شدم. دیگر جان چه معنایی دارد که تمام وجودم را وقف محبوب کرده‌ام؟

هوش مصنوعی: من از خودم خالی شدم و پر از وجود خدا شدم؛ از همه چیز جدا هستم و فقط با حقیقت آشنا هستم.

هوش مصنوعی: اگرچه من قهرمان بزرگ و توانایی هستم، اما ای سربازان، از پیامبر و الهی که دارید، بی‌شرم نباشید.

هوش مصنوعی: این شخص که به ما مهمان شده و تشنه است، از ابتدا به عنوان میزبان پیامبران شناخته می‌شود.

هوش مصنوعی: میهمان را با غذا و نوشیدنی پذیرایی کن، زیرا خاطره این مهمانی به این شکل خیلی ارزشمند است.

هوش مصنوعی: آب این رود که از قیمت نعمات و wealth نیست، نماد حق را نمی‌توان با شمشیر از بین برد.

هوش مصنوعی: در اینجا اشاره می‌شود که در این دنیای مادی، اگرچه شاید برای برخی افراد (مانند ترساها) نعمت‌هایی فراهم باشد، اما این نعمت‌ها در واقع از جانب خالق عیسی به آنها می‌رسد و این نشان‌دهنده قدرت خداوند در بخشش و عطا است. به عبارتی، همه چیز در نهایت به خداوند برمی‌گردد و اوست که هر چیزی را به هر کسی می‌دهد.

هوش مصنوعی: او این را گفت و تیغش را به سمت دشمن کشید و ناگهان برق آن تیغ، همچون آتشی در مزرعه افتاد.

هوش مصنوعی: تیغ سبک مانند گرزی سنگین زخم می‌زند و در رفت و آمد خود، گاهی به کناری و گاهی به میانی می‌رود.

هوش مصنوعی: ناگهان او را سوار بر اسب کردند و خود در حالی که پیاده بود، به رزم و جنگ پرداخت.

هوش مصنوعی: وقتی آن فرد با هیبت از جای خود افتاد، گویی نسیمی از پشت کوه به زمین افتاده است.

هوش مصنوعی: تیغ به بدن او فرو رفت، مانند آنکه رعدی در دل ابر بارانی جای می‌گیرد.

هوش مصنوعی: تیرش به سینه‌اش نشست و خون از بدنش جاری شد. ضعف و ناتوانی او را از پا انداخت و او را از دست دیگران دور کرد.

هوش مصنوعی: او نیمه جانی داشت، اما هنگامی که امام را دید، جان جدید و کاملی بر بالین خود تجربه کرد.

هوش مصنوعی: او با لبخندی به بهشت رفت، از ویژگی‌های دنیوی خود جدا شد و به سوی ذات اصلی و حقیقت خود روی آورد.

هوش مصنوعی: جیحون، به خاطر حر، روحش را به بندگی پذیرفت و از سخن او، این دنیا به عطر مشک آراسته شد.