هوش مصنوعی: در زندگی، چه مدت باید منتظر روزهای سخت و در عین حال امید به نجات از مشکلات باشیم؟ باید بدانیم که در وجود این چالش‌ها و بی‌ثباتی‌ها، امید به موفقیت و پیروزی همیشه وجود دارد.

هوش مصنوعی: جز دریای یگانگی چیزی وجود ندارد که به امواج کثرت دچار شده و در نتیجه، ابلیس از آن رانده شده است.

هوش مصنوعی: این شعر به ما می‌گوید که برای رسیدن به مقام‌های بالا و نزدیک شدن به والاترین ارزش‌ها، نباید خود را به نیازمندی‌های دنیوی محدود کنیم. حتی اگر در زندگی به شدت محتاج باشیم، باید در پی رشد روحانی و معنوی خود باشیم، زیرا این تلاش می‌تواند ما را به مرتبه‌ای بالاتر برساند.

هوش مصنوعی: چراغ راه حیدر، نشانه کلام خداست. آن واجب الوجودی که ممکن است، سیر آن به وحدت و کثرت پیوند دارد.

هوش مصنوعی: در دنیای زمینی و آسمانی، درک حضور او در قلب ارواح همچون شوق و محبت وجود دارد.

هوش مصنوعی: سلطانی که به خاطر نشان دادن مقامش به آسمان می‌رود، در خانه خدا به وسیله‌ نبی، معراج را تجربه می‌کند.

هوش مصنوعی: شیری که به وجود آمدنش در صحرا به قدم هایش وابسته است، مانند ذات خداوند است که فراتر از فکر و اندیشه است.

هوش مصنوعی: خداوند، به‌دلیل سرپیچی از فرمان‌ها و نافرمانی‌هایش، عذابش را برای او آماده کرده و به زودی نتیجه‌ی کارهای ناپسندش را خواهد دید. او با افعالی که انجام می‌دهد، به شأن و مقامش آسیب می‌زند.

هوش مصنوعی: باقی ماندن بر صفات بزرگواران و الگوهای استثنایی، هنوز برتر از آن است که به اصول ناپایدار و گذرا وابسته باشیم.

هوش مصنوعی: زمانی که او به کمند و تیغ خود آماده شد، روح دشمن از جسمش جدا می‌شود و به سوی او می‌آید تا وداع کند.

هوش مصنوعی: فرشته جبرئیل در حالی که به سجده افتاده به سمت خورشید می‌آید و چهره عزرائیل به خاطر ترس، رنگ پریده و کبود به نظر می‌رسد.

هوش مصنوعی: تیر او مانند نیزه به هدف خواهد رسید و همان‌طور که نخستین هدف را نشانه رفته، به سوی دومین هدف نیز حرکت خواهد کرد.

هوش مصنوعی: ای رازهای پنهان که از پیشانی تو نمایان است، و تو با فرمانت به چیزهای غیرموجود، مقام و منزلت موجودات می‌بخشی.

هوش مصنوعی: در این عالم، هم خداوند وجود دارد که مورد عبادت قرار می‌گیرد و هم مخلوقاتی که به او عبادت می‌کنند. همچنین، در جهان ممکنات، هم وجود واجب به سجده درمی‌آید و هم موجوداتی که بر او سجده می‌کنند.

هوش مصنوعی: بدون محبت و عاطفه، نمرود، شاه ظالم، بر تخت قدرتش تسلط داشت، اما با دوستی و محبت، منصور، حلاج را به اوج خود رساند.

هوش مصنوعی: در جایی که حکومت و سرپرستی تو هست، آرزوها و امیدها به حقیقت می‌پیوندند، حتی چشم دجال هم به عیسی خواهد افتاد.

هوش مصنوعی: تو معنای زیبایی و اسرار الهی هستی و همه چیزهایی که در جهان وجود دارد، جز تو، در واقع پرده‌ای از ناپایداری و فانی بودن اند.

هوش مصنوعی: با اراده و عزم تو، مانند سیلی خروشان، حوادث و شرایط به وقوع می‌پیوندد و با استقامت تو، مانند کوهی پایدار، موانع و چالش‌ها غیرقابل حرکت می‌شوند.

هوش مصنوعی: از آن زمان که آفرینش آغاز شده، هیچ فرزندی به مانند تو در فخر و شرف وجود نداشته و تا همیشه، هیچ پدری به زیبایی و ناز تو در نسل‌ها نخواهد بود.

هوش مصنوعی: جز حق هیچ‌کس نمی‌تواند ویژگی‌ها و صفات تو را بشمارد. در مهمانی تو، اقطاب عالم هم تحت تأثیر قرار گرفته و در جنگ تو، اوتاد زمین محو شدند.

هوش مصنوعی: این بیت به نوعی به قدرت و تاثیرگذاری فرد اشاره دارد. او به مانند نیزه‌ای است که در دستش، افراد و جمعیت‌ها را تحت تاثیر قرار می‌دهد. به عبارت دیگر، او قدرتی دارد که می‌تواند افراد را به سمت خود جذب کند و در مرتبه‌ای بالاتر، به گروه‌ها و نوع دوستی‌ها سامان دهد.

هوش مصنوعی: ای پادشاه، تو به این قدرت بر صبر و تحمل آگاهی که وقتی برادرت به تو مراجعه کرد، اجازه‌ی قهر و دشمنی نده.

هوش مصنوعی: گفت: ای کسی که از سینه‌ات چشمه‌های شیرین معرفت جاری است، مانند خضر و الیاس که از تشنگی بچه‌ها سیراب می‌کنند، در دل من جواهرات درخشانی نهفته است.

هوش مصنوعی: زمانی است که من می‌خواهم از این گروه که حق را نمی‌شناسند آب بنوشم. من زنده‌ام و تو تشنه‌ای و این رود از هر دو طرف خروشان است.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که صدای دلخراش و ناله‌ای در فضای حرم به گوش می‌رسد، گویی آتش و درد در مکان مقدس و آرامی شعله‌ور شده است.

هوش مصنوعی: یک کودک به خاطر درد و رنجی که دارد، بر زمین افتاده است و مادری که نگران و غمگین از وضعیت فرزندش است، اشک‌هایش بریخته و غم بزرگش را به نمایش گذاشته است.

هوش مصنوعی: من هنوز از مرز دانش و علم دور نشده‌ام، پس چرا باید در پی درمان و تسکین زخم‌های خود باشم؟

هوش مصنوعی: امروز تحمل من به پایان رسید و صبرم به شکست، اگر نبود این اوضاع، می‌توانستم با دست خودم راست و صحیح کارها را پیش ببرم.

هوش مصنوعی: من خودم تاب و تحمل کافی ندارم، اما هرگاه جسمم برپا است، این کلام را با شجاعت بیان می‌کنم و مانند شعله‌ای از آتش از مجمر صبر و تحمل بیرون می‌آید.

هوش مصنوعی: راهی به سمت رودخانه باز شد و دشمن با نیزه به ما حمله کرد. به خاطر ترس از او، گروه‌های زیادی از ما فرار کردند.

هوش مصنوعی: شخصی با صدای بلند اعلام می‌کند که ما نیز مسلمان هستیم. اگر به اسلام ایمان ندارید، ما هم بندگان خداوند هستیم.

هوش مصنوعی: اگر دشمنان خدا ما را به مهمانی پذیرفته‌اند، دلیل آن این است که ما مهمان و وارد شده‌ایم. اگر آنها از مهمانی ما ناراحت‌اند، ما چرا باید به عنوان گروگان در دست آنها باشیم؟

هوش مصنوعی: اگر ما گروگان شما هستیم، پس چرا همچنان تشنه‌ایم؟ ای سرور، شما بدون تخت و ای شاه، شما بدون تاج هستید.

هوش مصنوعی: ما در جستجوی آب زلالی از چشمه کوثر به خاک افتاده‌ایم و در دل‌مان عطشی وجود دارد که مانند شعله‌ای در بهشت می‌سوزد.

هوش مصنوعی: در این بیت به حالتی اشاره شده که در آن نه هیچ روشنایی یا درخششی در چشم‌ها وجود دارد و نه نیرویی در اعضای بدن. همچنین، بیانگر این است که سرها در حال سوختن و خراب شدن هستند و تنها پوستی نازک بر روی بدن باقی مانده است. این توصیف به نوعی از بی‌حالی و زبونی اشاره دارد.

هوش مصنوعی: چرا باید خیمه‌ای که خانه‌ی خدا در حریمش است، به محاصره درآید و مورد غارت قرار گیرد؟

هوش مصنوعی: سپس، مانند اسب قهاری که تشنه آب است، به سوی فرات روانه شد تا از آن بنوشد و قدرتش را بیشتر کند.

هوش مصنوعی: عباس گفت: "کجاست وفاداری من؟ در حالی که تو، در تشنگی و گرسنگی کودکان یاری می‌طلبی و من اینجا در کنار تو هستم."

هوش مصنوعی: پس از مشاهدهٔ سنگینی مشک، اهمیت سبکی و راحتی به ذهنش خطور کرد. بنابراین، به سمت شاه رفت و اسب را از دشمن که مالیات را گرفته بود، آزاد کرد.

هوش مصنوعی: ناگهان فردی با ظاهری غیرمتعارف و ناگهانی، شمشیری در دست گرفت و به سمت چپ حرکت کرد و مشک خود را برداشت و برای جنگیدن آماده شد.

هوش مصنوعی: او جانش از خدا گرفته و جسمش از خود آن است. اگر چه دستان چپش از بدنش جدا شده، اما او هنوز می‌خواست.

هوش مصنوعی: در این تصویر، آب به سر خیمه رسیده و نشان می‌دهد که باران یا سیلابی به شدت آمده است. فردی با دندان‌های خود مشک را محکم گرفته و از شدت خون و آسیب‌ها، با موج‌های خونی که از بدنش جاری می‌شود، درگیر است. این توصیف حالتی از ناتوانی و درد را به نمایش می‌گذارد.

هوش مصنوعی: او با تیرش بدنش را نشانه می‌گیرد و در حالی که فرس را به حرکت در می‌آورد، نفس‌هایش تحت فشار است و اندیشه‌هایش سرشار از شجاعت و رجزخوانی است.

هوش مصنوعی: ناگهان کمانداری با تیر خود، آب را به زمین ریخت، در حالی که سوارکاری با نوک رکابش زین را گردانده و به هوا پرتاب کرد.

هوش مصنوعی: برادر را صدا زد و او در آنجا ماند، چرا که به او از یک طرف شگفتی بزرگ و روحانی نشان داده شده بود.

هوش مصنوعی: پادشاه که عاشق دل شده بود، بر اسب جنگی‌اش سوار شد. سپاه او به صد صف تقسیم شده بود که همگی به طرف او روانه شدند.

هوش مصنوعی: او را دیدم که به طرز عجیبی در جایی پایین قرار گرفته، به گونه‌ای که هیچ نشانه‌ای از اندام‌هایش - نه سینه، نه رو، نه پشت، نه پا، نه سر و نه دست - مشخص نیست.

هوش مصنوعی: گفت اکنون ای دور، از درد و رنجی که پشت مرا شکسته است، می‌خواهم عبور کنم. آیا باید دل را با چه چیزی مشغول کنم یا با چه کسی صحبت کنم؟

هوش مصنوعی: ایشان به مسافرتی به نجف رفتند و در این سفر احساس کردند که فاصله با تو باعث درد و ناراحتی شده است. انسان‌ها با زهر و تلخی‌ها مواجه می‌شوند، اما در عین حال شیرینی‌ها و خوبی‌ها هم وجود دارد و زندگی به همین شکل ادامه پیدا می‌کند.

هوش مصنوعی: عباس، که به عنوان بهترین شهید شناخته می‌شود، وقتی که از اسب افتاد، مقام و اعتبار شاعران در جیحون نیز به شدت کاهش یافت.

هوش مصنوعی: این عشق و محبت تو در دل من از زمان‌های بسیار دور باقی مانده است، مانند سیاهی که از مشک بر جا می‌ماند و مانند سفیدی که از عاج باقی می‌ماند.