هوش مصنوعی: وقتی محبوب من به مدرسه می‌آید، زیبایی و شکوهی به آنجا می‌بخشد که مانند زرشک، هزار باغ را زنده و خوش رنگ می‌کند.

هوش مصنوعی: اگر بطره و انگشتری سرخ رنگش را نمی‌دیدی، انگار که آن را به دست موجودی شرور و عذاب‌آور قرار داده‌اند، همانند انگشتری سلیمان که قدرت خاصی داشت.

هوش مصنوعی: به جز علاقه‌ی عمیق و خاصی که به رنگین‌کمانی از زیبایی‌های چهره‌اش دارم، از این علاقه به این زلف‌های مشکی کاسته نمی‌شود و این موضوع می‌تواند به معنای زیر سوال رفتن ایمان من باشد.

هوش مصنوعی: تصور چهره او نمی‌تواند به من آرامش بدهد، مانند این است که تشنگی نتواند وصف آب را به درستی بیان کند.

هوش مصنوعی: دستش را به راحتی دراز کرده و به زیبایی‌های او توجه می‌کند، اما به زلفش اجازه نمی‌دهد که به آسانی دست شیطان نزدیک شود.

هوش مصنوعی: من که بی‌پروا و دل‌باخته‌ام، از زلف او چه ترسی دارم؟ زیرا هیچ وحشتی از یادآوری عریان و بی‌پوشش ندارم.

هوش مصنوعی: در شب برایم دسترسی به زلف او ممکن نیست، مثل اینکه صبح اگر به در خانه‌ام بیاید، نمی‌توانم دستم را بر روی گریبانم بگذارم.

هوش مصنوعی: آیا ممکن است که زیبایی آن خال، نظر آدم را به خود جلب کند، به طوری که او حتی باغ بهشت را نبیند؟

هوش مصنوعی: در ماه رمضان که هنوز از نگاه او مدهوش و سرمست هستم، چرا باید به استقبال ماه شعبان بروم و خود را با می و شراب مشغول کنم؟

هوش مصنوعی: وقتی زلف تو به زمین می‌افتد، جیحون هم به آن حالت درمی‌آید. مراقب باش که این دلیلی بر جستجو و تلاش برای همسری است که به مقام سلطنت نزدیک باشد.