جیحون یزدی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۱۰

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>آنکه عشاق بود بنده رخسار بدیعش</p></div>
<div class="m2"><p>سعی ما با خط او نقش بر آب است جمعیش</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>کس ندانم که نخواهد بود آن ترک مطاعش</p></div>
<div class="m2"><p>دل نباشد که نیابی بر آن شوخ مطیعش</p></div></div>
<div class="b" id="bn3"><div class="m1"><p>هرکه را چهر تو منظور چه زحمت ز خزانش</p></div>
<div class="m2"><p>هرکه را وصل تو مقدور چه حاجت به ربیعش</p></div></div>
<div class="b" id="bn4"><div class="m1"><p>یارب از کوی خرابات چه خیزد که به شوخی</p></div>
<div class="m2"><p>ینجه با زاهد صد ساله زند طفل رضیعش</p></div></div>
<div class="b" id="bn5"><div class="m1"><p>هرکه از بند بگریخت نیابند پناهش</p></div>
<div class="m2"><p>هر که از چشم تو افتاد نجویند شفیعش</p></div></div>
<div class="b" id="bn6"><div class="m1"><p>ندهی گوش گر از مهر تو بر ناله جیحون</p></div>
<div class="m2"><p>باری اندیشه کن از سطوت شهزاده رفیعش</p></div></div>

شمارهٔ ۱۱

آنکه عشاق بود بنده رخسار بدیعش
سعی ما با خط او نقش بر آب است جمعیش
کس ندانم که نخواهد بود آن ترک مطاعش
دل نباشد که نیابی بر آن شوخ مطیعش
هرکه را چهر تو منظور چه زحمت ز خزانش
هرکه را وصل تو مقدور چه حاجت به ربیعش
یارب از کوی خرابات چه خیزد که به شوخی
ینجه با زاهد صد ساله زند طفل رضیعش
هرکه از بند بگریخت نیابند پناهش
هر که از چشم تو افتاد نجویند شفیعش
ندهی گوش گر از مهر تو بر ناله جیحون
باری اندیشه کن از سطوت شهزاده رفیعش

شمارهٔ ۹

شمارهٔ ۱۰

آنکه عشاق بود بنده رخسار بدیعش

سعی ما با خط او نقش بر آب است جمعیش

کس ندانم که نخواهد بود آن ترک مطاعش

دل نباشد که نیابی بر آن شوخ مطیعش

هرکه را چهر تو منظور چه زحمت ز خزانش

هرکه را وصل تو مقدور چه حاجت به ربیعش

یارب از کوی خرابات چه خیزد که به شوخی

ینجه با زاهد صد ساله زند طفل رضیعش

هرکه از بند بگریخت نیابند پناهش

هر که از چشم تو افتاد نجویند شفیعش

ندهی گوش گر از مهر تو بر ناله جیحون

باری اندیشه کن از سطوت شهزاده رفیعش

شمارهٔ ۱۰

اطلاعات