هوش مصنوعی: جشن تولد شهریاری بزرگ برگزار شد، در این جشن با شکوه از بهشت به دنیا سایه‌بان سلطنتی گسترش یافت.

هوش مصنوعی: فرش شادی و خوشحالی پر شده از جوش و خروش تا جایی که حتی آسمان نیز از جشن تولد پادشاه شاداب و خوشحال است.

هوش مصنوعی: از بهشت، درختی در زمین رویید که برگ‌هایش نشانه پیروزی و میوه‌هایش نماد رفاه و آسایش بود.

هوش مصنوعی: خورشید نوید می‌دهد که خود را از آسمان به زمین خواهد کشید و در کوه‌ها، عرش و مقامش را در پناه آن قرار خواهد داد.

هوش مصنوعی: او به نگاه خود رازها را فاش کرد و من در مقابل او از اعماق درونم ناله‌ای کشیدم.

هوش مصنوعی: شاهی آمد که به خاطر بلندی جایگاهش، سرنوشت در آسمان و زمین دچار اشتباه شد.

هوش مصنوعی: شیر بزرگی از جنگل ابدی سر خود را بالا برده است، طوری که از ترس او دل شیر آسمان و دنیا ویران می‌شود.

هوش مصنوعی: برخیز و بگو که در نزد شکوه او، مانند کاهی در کوه بوقبیس، بی‌ارزش است.

هوش مصنوعی: کجاست آن انسان بزرگوار که در برابر بزرگی این یگانه فرزند، برای خداوند سر تعظیم فرود آورد و در برابر او افتخار کند؟

هوش مصنوعی: شکوهی درخشان از دنیای پادشاهی طلوع کرد که توجه آفتاب و ماه را به خود جلب کرد.

هوش مصنوعی: اگر روی زیبا و دلکش یعقوب، به دور از تاریکی‌ها و مشکلات، نشان می‌داد، دیگر یوسف نمی‌توانست به خاطر تیرگی‌ها و دشواری‌ها، به جایی برسد و اثر او را بیابد.

هوش مصنوعی: ایران قلب جهان و سرزمین کسانی است که احساسات عمیق دارند. بله، این گونه سرزمین‌ها شایسته‌اند که چنین پادشاهی داشته باشند.

هوش مصنوعی: ای شاهزاده‌ای که به خاطر تو، سرزمین‌هایی بسیار رونق گرفته‌اند، نگاه تو از بلندی آسمان به زمین می‌نگرد و باعث نجات و آبادانی می‌شود.

هوش مصنوعی: این شعر به نوعی به ارزش و اهمیت کسی اشاره دارد که ویژگی‌ها و مقامش بر دیگران تاثیرگذار است. دلسپردگی و ارادت به او باعث افزایش مقام و رونق روزگار می‌شود. در واقع، حضور او در زندگی افراد باعث به دست آوردن امتیازات و شکوه بیشتر می‌شود.

هوش مصنوعی: ای پادشاه، من و تیغ تو در صفات نیکو شباهت‌های بسیاری داریم که به روشنی در زمان‌های گذشته مشخص است.

هوش مصنوعی: شمشیر تو بسیار تیز و برنده است و من هم بدنی ضعیف و نازک دارم. شمشیر تو دشمنی کوچکی را در بر دارد و من هم به نوعی به همان دشمنی کوچک دچارم.

هوش مصنوعی: اما این تفاوتی که از تیغ تو برجای مانده، این است که هر بار من خون خودم را می‌ریزم، او خون جنگجو را می‌خورد.

هوش مصنوعی: تا همیشه کارسازان از نظر دور نباشند و شکرگزاری کنند به خاطر جشن تو.