هوش مصنوعی: گفتم از آسمان ستاره‌ای را بیدار کنم و بر اسبی سوار شوم تا به درگاه پادشاهی بروم و او را به احترام ببوسم.

هوش مصنوعی: من دوباره گفتم که دیگر نیازی به آسمان نیست، به سمت شاه‌راهی که ماه نو در آن قرار دارد نیز نیازی نیست، حتی اگر تیغ پادشاه در جسم من باشد.

هوش مصنوعی: گفتم که از نور خورشید چتری بسازم و از سیاره کیوان خدمتی فراهم کنم تا به واسطه‌ی این تجملات و زیبایی‌ها به مقام عالی و خوشی‌های دربار شاه نزدیک شوم.

هوش مصنوعی: باز گفتم که نظر و فکر پادشاه مانند نور خورشید است که باعث خجالت می‌شود، زیرا که ستاره کیوان از پشت در، به خاطر مقام و موقعیت خود در معرض ذلت و خفت قرار دارد.

هوش مصنوعی: گفتم از بهشت با نوشیدنی خوشگوار تسنیم خود را زینت می‌زنم تا این شگفتی مرا به خدمت بگیرد و به من قدرت و مقام بخشد.

هوش مصنوعی: گفتم که کاخ ملک فردوس زیبایی خود را دارد و از جهان، جام او چشمی پر از آب تسنیم را می‌بیند.

هوش مصنوعی: گفتم از دریا فاصله می‌گیرم و دستم را از آستینم بیرون می‌آورم تا بتوانم زیبایی‌های شاه را به نمایش بگذارم.

هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که بار دیگر با دل او صحبت کردم. دریا مانند شبنم در برابر نور روز خود را نشان می‌دهد و او به شدت مضطرب است، به طوری که احساس می‌شود که مانند جیوه در زیر پاهایش می‌لرزد.

هوش مصنوعی: ای زیبای آسمانی، با گردن زیبا و چشمان درخشان، همچون ثریا با دندان‌های درخشان و چهره‌ات مانند آفتاب می‌درخشی.

هوش مصنوعی: این خط روی صورتت شبیه هاله‌ای در اطراف ماه روشنی است، و این دل در سینه‌ات مانند سنگی در سیم ناب می‌باشد.

هوش مصنوعی: وجود معجزه عیسی به کلام تو وابسته است و زندگی خضر نیز از در تقسیم نعمت تو بر آب شکل می‌گیرد.

هوش مصنوعی: ماه باید از نور چهره‌ی تو بچرخد، چون تو زیبایی را به گل‌ها یادآوری می‌کنی و بدن تو نماینده‌ی باغی پر از شکوفه‌ها و زیبایی‌هاست.

هوش مصنوعی: چشمش را از زیبایی لبت می‌پوشاند و دگرگون می‌شود، مثل عقیق که در برابر تماشای زیبایی تو زانو می‌زند و از نوشیدن شراب مست می‌شود و خود را به تو می‌سپارد.

هوش مصنوعی: بر چهره زیبا و نرم تو کسی نمی‌تواند به راحتی نگاه کند، و در دهان کوچک تو جواب‌ها به خاطر کوچکی‌اش نمی‌گنجد.

هوش مصنوعی: بیا با قدرت و شجاعت کارها را انجام بده و به عمق معناها بپرداز. شراب بنوش و از صورت外قابش پرده بردار تا حقیقت آن را ببینی.

هوش مصنوعی: من در یک حالت دوگانگی هستم؛ گرچه شاه (کسی که برایم مهم است) از من دور است، اما در عین حال احساس نزدیکی به او دارم. از طرفی دیگر، خودم به طور شخصی به شدت دچار آلودگی و مشکلاتی هستم که باعث می‌شود نتوانم به آرامش برسم. چطور می‌توانم از این آلودگی‌ها رهایی یابم و به حالت بهتری دست پیدا کنم؟

هوش مصنوعی: من در این جهان و در این سرزمین چیزی نیستم، اما اگر بخواهم در خدمت او باشم، باید مانند ستاره‌ای در آسمان برای او بدرخشم و به دور او بچرخم.

هوش مصنوعی: اگر به آسمان بروم و همچون زمین در آن زندگی کنم، یا اگر با ثروت بی‌پایان دریا، شبیه دریا باشم، این‌ها همگی مانند سرابی خواهند بود.

هوش مصنوعی: اگر به صورت حیوانی وحشی و سرکش درآیم، مانند اسبی که از ضربه نیزه نجات یافته، و یا اگر به صورت عقابی تبدیل شوم که از تیر خلاص شده است، باز هم نمی‌توانم از این حقیقت فرار کنم.

هوش مصنوعی: اما می‌دانم که اگر ثروتی جمع کنم و به مقامی برسم، می‌توانم به افراد نیازمند کمک کنم و به آن‌ها مسیر زندگی را نشان دهم.

هوش مصنوعی: ناصرالدوله، پادشاهی شبیه به جمشید، فرزند سلطان حمید است. او به آسمان نگاه کرد و دید که تجلیاتی از قدرت و شکوه افراسیاب، همان تهمتن، در آن وجود دارد.

هوش مصنوعی: سرود پیروزی نماد اوست، وقتی که تند و تیز به سمت پیروزی حمله می‌کند، قدرتش در نصرت و یاری نمایان است و پیروزی همواره در کنار اوست.

هوش مصنوعی: شکوه و عظمت سرنوشت دشمن به خاطر روزهایی که او در زندگی دارد، بسیار زیاد است. زیرا در زمانی که او بیدار است و آگاه به اوضاع، به آسانی می‌تواند در خواب و آرامش به سر ببرد.

هوش مصنوعی: حکم او همچون وحی الهی سریع و قاطع است و سیر و حرکتش به سوی آسمان مانند دعایی است که به سرعت مستجاب می‌شود.

هوش مصنوعی: نمی‌توان با قضا و سرنوشت او تأمل و درنگ کرد، همچنان که نمی‌توان مهر و محبت او را تنها به یاد آورد و به سرعت از آن گذشت.

هوش مصنوعی: ای بزرگمهر، ای فرمانده‌ای که به خاطر قدرت و عظمت ایرانیان، همه سربازان در میدان جنگ به خوبی و با قوت می‌جنگند و همچون شیر، بر دشمنان حمله می‌کنند.

هوش مصنوعی: گاهی جنگ و شادی تو مانند نمک بر کوه و مانند جوشیدن دریا است؛ موم در برابر آتش و برف در برابر آفتاب می‌باشد.

هوش مصنوعی: وقتی که آذربایجان درگیر مشکلات و افت و خیزها شد، تنها چیزی که این التهاب و نگرانی را کم کرد، آبِ تیغ تو بود.

هوش مصنوعی: لشکری از امواج دریا به سمت کشتی هجوم آورده و زیبایی آن را تحت‌فشار قرار داده است. هر یک از این امواج مانند حبابی به سوی کشتی می‌آیند و از قدرت باد ضعف می‌گیرند.

هوش مصنوعی: در نهایت، این شخص کافر که به نظر می‌رسد، همان کسی است که باعث خراب شدن و ویرانی سرزمین‌ها می‌شود. در واقع، این دشمن است که می‌تواند ملک و سرزمین‌های آباد را به فساد بکشاند.

هوش مصنوعی: بسیاری از دلیران که در جنگ‌ها از زره و لباس‌های ویژه پیکارگری استفاده کردند، اکنون به خاک افتاده و در زیر کفن دفن شده‌اند. همچنین بسیاری از فرماندهان، که در نبردها با خون خود آغشته شدند و در غم و اندوه به سر می‌برند، حالا به این سرنوشت دچار شده‌اند.

هوش مصنوعی: تو به تنهایی پیروز بر او شدی، همان‌طور که وقتی زره‌ای بر تن کردی، تار و پودش از هم گسست، مثل کتان زیر نور ماه.

هوش مصنوعی: اگر نگاهی به ابر بیندازی، می‌بینی که از روی خشم تو، بخار و دودی بر آن نشسته است. و اگر در دریا نگاهی بیندازی، دریا با تیغ تو، سرابی به وجود می‌آورد.

هوش مصنوعی: جمعیت را هشدار داد که از این جنگجوی شجاع بپرهیزید، و همچنین کسی که در برابر این سوار پیروز قرار دارد، باید فرار کند.

هوش مصنوعی: یکی از سهم تو به نفع نهنگ، تملق و چاپلوسی کرد، و دیگری به خاطر ترس و بیم تو، به چنگال گرگ‌ها پناه برد.

هوش مصنوعی: کسی که شرایط او از خوب به بد تغییر کرده، با خرد خود متوجه می‌شود که در پناه تو، زیبایی و فرجام خوشی را خواهد یافت.

هوش مصنوعی: به خاطر پیروزی‌ات، چهره‌ات از عدالت نمایان شد و از دل مردان بسیاری را با مقام و منزلت خود شاد کردی.

هوش مصنوعی: خداوند به بندگان خود رحمت و نعمت عطا کرده و بندگان را از رنج و سختی نجات داده است. بهشت را برای کسانی که شایسته‌اند آماده کرده و در آنجا به آنان مقام‌های عالی و زینت‌هایی ارزشمند بخشیده است.

هوش مصنوعی: واقعیت این است که زندگی و حیات این سرزمین به خاطر شمشیر توست، وگرنه از مسائل دیگر خداوند داناتر است.

هوش مصنوعی: تا زمانی که قدرت تو از پنجه‌ی شیر و پلنگ فراتر نرود، و تا زمانی که در شکوهمندی و عظمت خود از شاهین نیز جلوتر نروی.

هوش مصنوعی: چرخ و روزگار را با تحمل و صبوری خود کنترل کن و سرنوشتت را با مراقبت و حراست خود مرتبط ساز.