هوش مصنوعی: سزاست که یزد به آسمان بپیچد و شادی کند، به خاطر اینکه کاروان امام از طوس به آنجا رسیده است.

هوش مصنوعی: در این اشعار، به مفهوم پاکی و صداقت صدا و نواهای الهی اشاره شده است. صدای حق و نیکی از پاکی و قدس سرچشمه می‌گیرد و این بیان می‌کند که در عالم، صدای واقعی و خالص از درون آگاه و مقدس برمی‌خیزد.

هوش مصنوعی: خاصیت‌های تسبیح به شکل دیگر و نکات معانی تکبیر از زنگی دیگر به وجود می‌آید.

هوش مصنوعی: اکنون به مسائلی که در ذهن قابل تصور هستند نگاه کن و آنها را مشخص کن، حالا به مشکلاتی که قابل درک و حس کردن هستند توجه کن.

هوش مصنوعی: ای نسیم صبحگاهی، ای اسب شاه جم! تا کی باید دور خیمه معشوق و عاشق، در حال مراقبت و جاسوسی بگذرانی؟

هوش مصنوعی: یک نفر به دنبال و نابود کردن پرچم‌های پرویز برود و دیگری در پی حفظ و گسترش گنجینه‌های کاووس باشد.

هوش مصنوعی: چمن را با سبزه زیبا کن، همان‌طور که پرهای طوطی رنگارنگ هستند. و درختان را با لاله‌ها زینت ده، مانند دم زیبای طاووس.

هوش مصنوعی: بپیچ پنجهٔ مهر یعنی عشق را در آغوش بگیر و به ستاره‌ها بگو که در راه زندگی قدم بردارند. همچنین به زمین بگو که آن را با نوازش ببوست.

هوش مصنوعی: اگر به همین منوال پیش بروی، دیگر نمی‌توانی از بندگان امام درخواست کنی که با هم بنشینید و برتری و شکوه را از خدا بخواهید.

هوش مصنوعی: من از خودم خطاهایی گفتم که بیانگر این است که برای آبادانی سرزمین‌ها، وجود یک امام کافی نیست؛ بلکه نیاز به انسان‌های باصلاحیت و آراسته نیز داریم.

هوش مصنوعی: آسمان در محفل خدمتگزار او، مانند فانوسی است که خورشید، نورافکن آن است.

هوش مصنوعی: در این قوافی نامشخص، تا زمانی که آدم معروفی وجود داشت، محبوبش مسعود و دشمنش بدشانس بود.