هوش مصنوعی: ای زیبایی چهره‌ات که به خاطر موهای سیاهت درخشندگی خاصی دارد، در دامن روح‌القدس، گروهی از شیاطین وجود دارند.

هوش مصنوعی: زیبایی و جاذبه‌های تو از نور خورشید بیشتر است، و لب‌هایت از ذره‌ای کوچک هم کمتر است. اما همان ذره کوچک تو، در خود بهشت خوشه‌ای از پروینا را حمل می‌کند.

هوش مصنوعی: نفهمیدم که چطور دل من می‌تواند بی‌توصیف لب‌های تو آرام بگیرد. فرهاد هم هیچگاه بی‌داستان شیرین آرامش پیدا نکرد.

هوش مصنوعی: هرگز ممکن نیست که عاشق از زیبایی و جذابیت چشم‌های تو دور شود، مانند اینکه گنجشک هرگز از چنگال شاهین رهایی نیابد.

هوش مصنوعی: تا زمانی که کسی از موهایش سخن نگوید، گره‌ای از ناز و زیبایی این سنبل پرچین (گل زیبایی) را باز کن.

هوش مصنوعی: بنشین که من جامی می‌نوشم به یاد خط تو، زیرا شراب موجب مستی من و آرامش دل ما می‌شود.

هوش مصنوعی: سر پنجه‌ات به نرمی آرد، گرمایی به من می‌بخشد که از پیوند با آن پرنده قشنگ در دل آدمی حس می‌شود.

هوش مصنوعی: اگر مجنون به خاطر غم لیلی دیوانه شد، در دشت عشق، لب‌های تو شهرکی از دیوانگان را جمع کرده است.

هوش مصنوعی: من جادوگری نیستم، ولی به خاطر غم زلف‌های تو، شب‌ها را تا صبح با مار می‌پیچم و دردی عمیق را تجربه می‌کنم.

هوش مصنوعی: ای درد و غم دل، همچون لاله‌ای در باغی زیبا، تو شعله‌ای هستی که در میان زیبایی‌ها می‌درخشی.

هوش مصنوعی: نسرین هرگز نمی‌تواند خون دل کسی را بریزد، زیرا زیبایی تو مانند نسرین جوان است و بی‌نهایت دل‌ربا.

هوش مصنوعی: ای کسانی که به زیبایی و شیرینی لب‌های تو قسم خورده‌اید، زیبایی چهره‌ات به روح زندگی ما پیوند خورده است.

هوش مصنوعی: چرا مدام به باغ می‌گردی؟ نکند که وجود تو باعث شود گل‌ها از هم تمیز داده نشوند و گلچین نتواند گل‌های زیبا را انتخاب کند؟

هوش مصنوعی: تو از زیبایی و روشنی خلق شده‌ای، پس اجازه بده که با زیبایی و زینت به نزد تو بیایند.

هوش مصنوعی: این بیت به نوعی بیانگر زیبایی و ظرافت طبیعت و همچنین احساساتی است که از عشق و زیبایی برمی‌خیزد. سبزه و گیاهان به خاطر لبخند و وجود معشوق زندگی می‌کنند و نرگس، با چشم‌های معشوق، به حالت ناز و غمگینی می‌نگرد. به عبارت دیگر، زیبایی و شگفتی‌های طبیعی تحت تأثیر عشق و نگاه معشوق قرار دارد و این ارتباط میان عشق و طبیعت را به تصویر می‌کشد.

هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی از باغ بهره‌ای ببری و از زیبایی گل‌ها لذت ببری، باید در آینه‌ای به چهره‌ی زیبا و رنگین آن‌ها نگاه کنی.

هوش مصنوعی: به نی نگاه نکن، چون وسیله‌ای برای خودنمایی است. حیدر از کسانی که فقط به خودشان می‌نگرند، بیزار است.

هوش مصنوعی: این بیت به توصیف شخصیتی بزرگ و سرشار از کارهای نیک می‌پردازد که مانند خورشید در آسمان درخشان است و در برابر کسانی که خیانت و بدی می‌کنند، ایستادگی می‌کند. او همانند یک رهبر شجاع و با فضیلت نمایانگر صحنه‌ای از نبرد و فداکاری است که در کشتی هدایت و انصاف حرکت می‌کند.

هوش مصنوعی: حرم او نیامده است، اگرچه شایستگان نتوانسته‌اند در زمان تولدش به او نزدیک شوند؛ قومی که از سجیل (خاکی) به دنیا آمده، رخت از او افکنده و در سختی‌ها قرار گرفته‌اند.

هوش مصنوعی: در زمان نعمت‌های الهی، موسی طعامی از آسمان نازل کرد و در سرزمین او، یونس به‌طرزی خاص تربیت شد.

هوش مصنوعی: من در گهواره، اژدهایی را با قدرت و بی‌تردید به چالش کشیدم تا زمانی که صدای ضعیفی از خوارج به گوش رسید.

هوش مصنوعی: دست دیوانه‌ای که بچه‌ای را شست، به آن تولدی که میان درندگان رخ می‌دهد، شگفتی‌ای که در گهواره تجربه می‌شود، آنچنان گرانبهاست که نباید نادیده گرفته شود.

هوش مصنوعی: اگر آتش خشم او را نگه نداشته باشد، حالا شرک به کعبه هم‌وزن آتش برزین شده است.

هوش مصنوعی: اگر سرشت انسان از ذات و روحش نشأت نگرفته باشد، هرگز نمی‌تواند به خوبی و زیبایی دست یابد؛ زیرا هر چیزی که در ذاتش خوب نیست، نمی‌تواند از خوبیش بهره‌مند شود.

هوش مصنوعی: ای کسی که به برکت وجودت، راستی و هدایت مانند کلمات خداوند در سوره یس، بر قلب‌ها ناز می‌زند؛ تو رمز و راهمانی برای دیگران هستی.

هوش مصنوعی: نقشه و تدبیر دوست تو همسان با تقدیر است و ستایش دشمن تو نیز هم سطح با توهین به توست.

هوش مصنوعی: در اینجا به نام یک مقام و منزلت اشاره شده است که همگان در برابر آن سر تعظیم فرود می‌آورند. کسی که به حق و حقیقت نشسته، از دیگران پیشی می‌گیرد و ارزش والایی دارد. در مقابل، کسانی که به ناحق عمل کرده‌اند، دچار خواری و ذلت می‌شوند.

هوش مصنوعی: وجود تو آن قدر ارزشمند و والا است که نمی‌توان آن را به هیچ معیاری سنجید. این گوهر روحانی هرگز در قید و بند تخمین و اندازه‌گیری نخواهد آمد.

هوش مصنوعی: اگر در کعبه جایی برای افتخار قدم تو وجود دارد، پس چه فایده‌ای دارد اگر سنگ‌های کعبه را به زبان بیاوریم؟

هوش مصنوعی: اگر بخواهم به زبان ساده بگویم، اینجا می‌گوید که اگر بخواهند خوش‌امدی و محبت تو را در روز قیامت اندازه‌گیری کنند، حتی اگر صد بار به آن بپردازند، باز هم ارزش و عظمت محبت تو بیشتر از آن خواهد بود.

هوش مصنوعی: در مسیر تو، سالک هرگز نابود نمی‌شود، حتی اگر لباسش در آغوش آب فرو برود، به گونهای که در حمام شسته می‌شود.

هوش مصنوعی: مقصود کلیم الله (موسی) از ماندن در کوی تو، این بود که با وجود اینکه نامش میقات سی‌سالگی بود، در آنجا باقی بماند.

هوش مصنوعی: در وجود او، هیچ‌کس قدرت شناخت خدا را نداشت، مثل اینکه نتوانسته‌اند درباره تو مضامین و معانی را به درستی بیان کنند.

هوش مصنوعی: خدا را شکر که در سایه‌ام، امت پیامبر احمد قرار دارد و هر لحظه که بیدار می‌شوم، به کمال و پختگی دینم افزوده می‌شود.

هوش مصنوعی: سر حلقه این امت، یعنی سر و لیدر این جامعه، شاهی وجود دارد که با تلاش و کوشش خود می‌تواند نعمت و برکاتی را به جمعیت سلاطین و حاکمان بدهد.

هوش مصنوعی: شاه ناصر دین راد با خوشحالی نگاه کرد و از مکانی سرسبز و زیبا که در آنجا کاخی ساخته شده بود، بیامد. آن کاخ بنایی است عظیم و با شکوه که به نوعی مورد احترام و ستایش قرار می‌گیرد.

هوش مصنوعی: در این دنیا از نشانه‌های او، بندگانش نیز نشانه‌هایی دارند و قوانین پایدار در ملک او وجود دارد.

هوش مصنوعی: هر چیزی که تا به حال کسی نتوانسته به روشنی بیان کند، به خوبی از زمان بیان خارج شده و آشکار شده است.

هوش مصنوعی: در این مصراع، به وجود یک مجلس یا بزم اشاره می‌شود که در آن خدمت به فردی مهم و بزرگ از ضروریات و واجبات است. همچنین، این حالت به گونه‌ای است که حتی آسمان‌ها و اجرام سماوی نیز به خاطر اهمیت این شخص به او خدمت می‌کنند و از جان خود برای او مایه می‌گذارند. در واقع، اهمیت و جایگاه این فرد به حدی است که تمام عالم به او توجه دارند و در خدمت او هستند.

هوش مصنوعی: این بیت بیانگر این است که بخشی از لطف و رحمت الهی، به این صورت است که حتی در روزهای سخت و دشوار، نعمت‌هایی هم وجود دارد که ممکن است ما آن‌ها را نادیده بگیریم. در واقع، اشاره به این دارد که در هر شرایطی، حتی در زمان‌هایی که انسان دچار غم و اضطراب است، امید و شادی می‌تواند وجود داشته باشد و نباید فقط به جنبه‌های منفی زندگی توجه کرد.

هوش مصنوعی: فرشتگان به جان او گواهی می‌دهند، ای پادشاهی که دورت به مانند دایره آسمان است؛ چرا که از دور تو، زمان پر از شراب و لذت شده است.

هوش مصنوعی: تو نگهدار کسی هستی که در میان ملکا، چنان است که گویی جمعیت تو را نمی‌شناسند و مهارت‌های تو در جود و بخشش چنان است که حتی حیوانات هم تو را نمی‌شناسند.

هوش مصنوعی: آیا می‌دانی که چطور می‌توانی از سرایر (اشعار و خلاقیت‌های ادبی) و ضمایر (نشانه‌های ارتباطی) استفاده کنی؟ به‌گونه‌ای که کلامت از وجودی ناپیدا به زبانت جاری شود.

هوش مصنوعی: روزی خواهد بود که همانند برق، از ابرها تیرکمان بهرام به زمین خواهد افتاد و آن زمان، مانند مجسمه‌های چوبی، همه چیز پژمرده و بی‌رمق خواهد شد.

هوش مصنوعی: هر کسی که به طور طبیعی از تو بترسد و به خاطر تو در برابر آتش جهنم احساس ناامنی کند، افکارش نمی‌تواند او را کنترل کند و در برابر مشکلات ناتوان خواهد بود.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که زیبایی و جذابیت تو تحت تأثیر روشنایی و اثرات منفی دیگران قرار نمی‌گیرد و از تلاش‌های بیهوده و ناپایدار هراسی ندارد. در واقع، نهایتاً نشان می‌دهد که هر زیبایی‌ای به خودی خود ارزشمند است و نباید تحت تأثیر نظرات یا اقدامات دیگران دچار تزلزل شود.

هوش مصنوعی: ای پادشاه، بنگر که این بنده‌ات، از روی زحمت و تلاش، به سبب رحمت تو، آراسته به نظم و زیبایی شده است.

هوش مصنوعی: هنگامی که خورشید با شکوه در آسمان قرار می‌گیرد، مانند دشتی می‌افتد که مورچه‌ای به سمت خلاف جریان حرکت می‌کند.

هوش مصنوعی: دعای تو به گونه‌ای است که همواره ثابت و پایدار است و همچنین در حال حرکت و در جریان. فرشته‌ای چون جبریل امین نیز همواره به عنوان سخنگوی آن دعا و آمین گوینده در کنار توست.