هوش مصنوعی: تو که زلف‌هایت مانند مشک ختن خوشبو است و لطافت بدنت به زیبایی از زیر پیراهن نمایان است.

هوش مصنوعی: بسیاری از شرم، لب‌هایش را مانند غنچه‌ای در خود فرو برده است و اکنون لب‌هایش به خون آغشته شده است.

هوش مصنوعی: کوه بیستون را نمی‌توان با تیشه شکست، اما اگر کسی به دل تو نفوذ کند، او همانند کوه‌کن است.

هوش مصنوعی: مردم از چاه آب می‌کشند، اما من به خاطر عشق، عزت و آبرویم را از دست داده‌ام؛ آنچه که تو بر صورت داری.

هوش مصنوعی: موهایت را بیهوده شانه نزن، چرا که درستی و زیبایی سر زلف تو در همین پیچیدگی و گره‌ها نهفته است.

هوش مصنوعی: اگر موهایت خون من را زیر پا له کند، ناراحت نشو، چرا که این گناه مختص سرنوشت شوم من است.

هوش مصنوعی: دل من از آتش عشق تو آکنده است، ولی آه و فریاد نمی‌کشم. این دود به خاطر آن نیست که آن سرزمین بی‌درد است، بلکه به این دلیل است که تو در آنجا به راهزنی پرداخته‌ای.

هوش مصنوعی: چقدر جادوگرانه و دلربا سخن گفته‌ای، ای سرو، که چهره‌ات بر دیدگان ما همچون خاری دردآور می‌نماید، در حالی که زیبایی‌ات از زیبایی یاسمن هم فراتر است.

هوش مصنوعی: اگر من به تو آسیب برسانم، نام من را سرزنش نکن، زیرا عشق به زیبایی تو در دل من ناشی از حسن و زیبایی‌ات است.

هوش مصنوعی: اگر درخت نارون را در باغی قرار دهیم، چرا چهره زیبای تو که همچون قد نارون است، در باغ نمی‌درخشد؟

هوش مصنوعی: فتنه‌ای که به چشم‌های تو آمده، به احتمال زیاد از قدرت و سلطه من بر است.

هوش مصنوعی: ناصرالدوله ملک زاده آزاد حمید به پیروزی و نصرت از جان و دل پرداخته است.