هوش مصنوعی: نقاشی زیبا، طرحی دلنشین برای تو کشیده است، هرچند که این طرح باعث شده تا زیبایی کمر از دیده‌ها پنهان شود.

هوش مصنوعی: اگر جان وجود نداشت، پس تصویر جان چگونه در آینه ظاهر شده است؟

هوش مصنوعی: در صبح زیبا، زیبایی تو همچون خورشید بر زمین می‌تابد و ماه و ستاره‌ها را از نگاه آسمان پنهان کرده است.

هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد که آن چشم تیرانداز و قوس ابروهای زیبا، مانند کمانی در دل حسی عمیق و مستی قرار گرفته‌اند.

هوش مصنوعی: موهای مشکی تو به قدری زیبا و دلرباست که دلبستگان را به خود جذب می‌کند، اما با این حال، عشق و احساسی عمیق را بر دوش تو گذاشته که بار سنگینی است.

هوش مصنوعی: ای زیبای باغ بهشت، سال‌هاست که از دوری تو دلم پر از غم و درد شده و این غم همچون زخم عمیقی بر وجودم نشسته است.

هوش مصنوعی: چهره‌ام زرد و پر از غم شده و این واقعاً عجیب است؛ زیرا به نظر می‌رسد سرنوشتم به دلیل تأثیرات خاص زعفران دچار مشکل شده است.

هوش مصنوعی: من همچون رکابی زیر پا هستم و میخ من به اندازه نعل می‌باشد، تا زمانی که با هجرت، قضا و سرنوشت من هم‌سو شده است.

هوش مصنوعی: چرخ و زمین، هر دو در عرش خود نمایان‌اند و فراوانی لباس‌های زیبا و خوشبختی‌ها، حالتی دائمی و جاودانه را به وجود آورده‌اند.

هوش مصنوعی: چشمانم چنین زیبا و درخشان شده‌اند که انگار گوهرها به گونه‌ای بر دست پادشاه خوشبخت نگریسته‌اند.

هوش مصنوعی: ناصرالدوله حمیدالدین کسی است که با شمشیرش نظم و ترتیب را در هر دو منطقه کرمان و آذربایجان برقرار کرده است.

هوش مصنوعی: وقتی معمار از ابتدا تصمیم به برگزاری جشن داشت، این اساس و ساختار جهان را در آزمایش قرار داده است.

هوش مصنوعی: در غیر این صورت، معمار بزرگ و ماهر که پایه‌های قصر بلندی را طراحی کرده، آن را از جنبه‌های وجودی و مکانی جدا کرده است.