هوش مصنوعی: ای کسی که با چهره‌ی غیرت خود، مانند گل‌ها، زیبایی و طراوت را به دنیا هدیه می‌دهی، گاه به شوق و شادی مانند بلبل به سراغ گلستان می‌روی.

هوش مصنوعی: اگر شخصی چون تو به دست نادر بیفتد، کسی که هم از زیبایی و هم از صدایش همچون بلبل و گل خوشبوست، حتماً در دنیا ارزش و مقام بالایی خواهد داشت.

هوش مصنوعی: در روز شکار، با پرنده‌ای که بر دوش دارم، لحظات شاد و سرمست‌کننده را سپری می‌کنم و نشانه‌ای از شراب خوشگوار را حس می‌کنم.

هوش مصنوعی: عزیز من، تو مانند سرو و ماه هستی، اما بدان که سرو و ماه در زیبایی و قامت، با تو قابل مقایسه نیستند. تو در قامت و چهره، از هر سرو و مهایی بلندتر و دلرباتر هستی.

هوش مصنوعی: ماهی و در عین حال ماهی شیرین و خوشمزه‌است. پاسخی مانند سرو سر بلند درخت، اما در عوض، سرو سمن بویی چون گلی خوش عطر دارد.

هوش مصنوعی: از درد و رنجی که خودم به وجود آورده‌ام، به عمد به سراغ من آمده‌ای و از میلم به خودم به عمد بی‌توجهی می‌کنی.

هوش مصنوعی: با دل چه کردی که همواره در خیال هستی؟ با جان چه کرده‌ای که در توهّم غرق شده‌ای؟

هوش مصنوعی: تنها تویی که در سختی‌ها پنهان نمی‌مانی و همیشه در کنار من هستی. تویی که در شرایط دشوار هم به من آرامش می‌دهی و دلگرمی می‌بخشی.

هوش مصنوعی: هر کجا که نگاه می‌کنم، چیزی برای مقایسه وجود دارد و هر گاه که درباره موضوعی فکر می‌کنم، تحلیلی در ذهنم شکل می‌گیرد.

هوش مصنوعی: عکس یک درخت کاج در چشمان من قرار دارد و بوی گل میخک در ذهن من جا گرفته است.

هوش مصنوعی: ای جانا، آیا تو مراقب چشمان و سرما هستی؟ آیا ترک‌ها به جان و تن ما آسیب نخواهند رساند؟

هوش مصنوعی: در زمان جدایی، دل در anguish و پریشانی است، همان‌گونه که در زمان وصال، آرامش جان مانند آفرینش دوباره است.

هوش مصنوعی: به یاد گل سوسن چرا در ترانه‌ای حرف می‌زنید و از بوی سنبل چرا در شعر عاشقانه‌ای سخن می‌گویید؟

هوش مصنوعی: با نگاهی به زیبایی و شگفتی‌های طبیعت، می‌گوید که زیبایی تو و حضور تو بر دیگر زیبایی‌ها برتری دارد. تو به تنهایی می‌توانی جلوه‌گر زیبایی باغ باشی و نیازی به دیگر گل‌ها نیست.

هوش مصنوعی: در میگساری، دور از من باش که فکر نکنم به خاطر لطف توست که می‌خواهی از من فاصله بگیری.

هوش مصنوعی: بیا و گاه و بیگاه به نزد من بیا، زیرا من همیشه تو را خواهی دید. من به خاطر تو از قدرت و توان خود می‌گذرم، مانند طغری که در جستجوی شکار است.

هوش مصنوعی: بهتر و بزرگ‌تر از خود را در میدان می‌بیند و از خود راضی‌تر از دیگران است.

هوش مصنوعی: ای پسر، تو دارای مقام و ثروت زیادی هستی، تاجت از مشک خوشبو و تختت از سیم خالص است.

هوش مصنوعی: یادته که گفتم فکر به ری اشتباهه؟ بهتره توکلی‌ها رو رها کنی و جای دیگه‌ای رو انتخاب کنی.

هوش مصنوعی: تو اطلاعی نداشتی و به سرزمین عجم رسیدی و دیدی که در میان آنها کسی وجود ندارد که به اندازه امیر عرب، مصطفی قلی، بزرگ و با عظمت باشد.

هوش مصنوعی: ای فرماندهان بلندمرتبه و بزرگتر از دیگران، که به‌خاطر برکت و نعمت‌هایی که از آسمان نازل می‌شود، به خدمت این شاه درآمده‌اید.

هوش مصنوعی: در دل محبوب، همه آرامش‌ها وجود دارد، اما یاد حسود باعث ایجاد ناامنی و بی‌ثباتی می‌شود.

هوش مصنوعی: در میان سیاره‌ها و ستارگان، با درایت و خرد در برتری خود، در آسمان با همتایانش در تعارض و چالش قرار دارد.

هوش مصنوعی: در مسیر حوادث، هزاران مانع و سد ایجاد شده که بر روی جریانات مشکلات و دشواری‌ها، صدها پل ساخته است.

هوش مصنوعی: زمانی که خورشید در آسمان می‌درخشد و نور خاصی به آسمان می‌بخشد، آسمان به صدایی شاداب و پیروزمندانه برای جشن و سرور می‌پردازد.