هوش مصنوعی: در آن روزی که عشق و محبت را آغاز کردند، گل‌های وجود ما را به عشق تو پرورش دادند.

هوش مصنوعی: جز محبت تو در دل من هیچ چیز دیگری وجود ندارد که بخواهد زندگی‌ام را شکل دهد.

هوش مصنوعی: احساس من به وجود تو به قدری عمیق است که هر چیزی غیر از آنچه با تو تجربه می‌کنم، در اصل فقط یک خیال و وهم به نظر می‌رسد.

هوش مصنوعی: من جانم را به خاطر تو فدای تو می‌کنم، چرا که تا زمانی که زنده‌ام، زندگی‌ام را برای تو قرار داده‌ام.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس برای من اهمیتی ندارد، تنها شوق و آرزویی که به خاطر تو دارم در دلم جا پیدا کرده است.

هوش مصنوعی: جهان تا زمانی که نقش قدیمی خود را تازه کرده است، برای من شیرین است و تو را شاه خوانده‌اند.

هوش مصنوعی: در طول زمان، می‌بینم که سرنوشت به وضوح نشان می‌دهد که تا زمانی که دنیا باشد، مردم از ما یاد خواهند کرد.

هوش مصنوعی: ما در عشق، سرزنش‌ها و سختی‌هایی را که متحمل شدیم، تحمل کردیم و نیز هزینه‌هایی را که بابت عشق پرداختیم، فراموش نکردیم.

هوش مصنوعی: داستان و اندوه‌ها و سرزنش‌ها موضوع عجیبی نیست که تا ابد بمانند.

هوش مصنوعی: جهان تا زمانی که به وجود آمده، بنیاد ثابتی ندارد و هیچ کس از عشق و محبت در این دنیا یاد نمی‌کند.

هوش مصنوعی: پس از ما کسانی می‌آیند که فقط از این تصویر، تصویری دیگر بگیرند.

هوش مصنوعی: حالا ای شاه، از روزهای گذشته عبور کن و دیگر درباره چیزهایی که از دست رفته‌اند سخن نگو.

هوش مصنوعی: وقتی که بخت و شانس به تو روی می‌آورد و به یاری‌ات می‌آید، سعی کن این فرصت را از دست ندهی و مواظب باش که دوباره این بخت از تو فرار نکند.

هوش مصنوعی: وقتی که ما بدون هیچ پوششی و رو در روی هم هستیم، چرا باید همچنان درباره مسائل صحبت کنیم بدون اینکه صریح و شفاف باشیم؟

هوش مصنوعی: اگر دل و جان ما همچون پرده‌ای میان هم قرار دارد، باید آن را کنار بزنیم و با هم یکپارچه شویم.

هوش مصنوعی: چقدر می‌توان به حرف زدن و شنیدن ادامه داد؟ باید یک روز آرامش پیدا کرده و از پرده‌پوشی و پنهان‌کاری دست بکشیم.

هوش مصنوعی: ما نباید با زلف‌های خود بازی کنیم و باید در برابر مشکلات بدون ترس و تردید ایستادگی کنیم.

هوش مصنوعی: دیگر از موضوعات و دلایل سخن نمی‌گوییم، چرا که کار دنیا و تقدیر غیرقابل پیش‌بینی است و مشخص نیست که چه اتفاقاتی خواهد افتاد.

هوش مصنوعی: بیایید از این دنیا دل بکنیم و غم‌های آن را با خود به جایی دیگر ببریم.

هوش مصنوعی: در شبی حال و روز مردم از نیکی و بدی در میان بود و داستان آن بر زبان‌ها جاری بود.

هوش مصنوعی: دوست عزیز به زیبایی بیان کرده که این دنیا و همه چیزهایش ارزش چندانی ندارد و من از این صحبت او خوشحال شدم.

هوش مصنوعی: در زندگی من کسی وجود ندارد جز او. من فقط به خاطر عشق او زنده‌ام و به هیچ چیز دیگری اهمیت نمی‌دهم.

هوش مصنوعی: نکیسا وقتی دوباره شروع به خواندن کرد، باربد با ناله‌ و صدایی غم‌انگیز گفت.