هوش مصنوعی: این جمله به این معنی است که با فرمان یا دستور شاه، نغمه و آهنگی به وجود آمده است که زهره، یکی از سیارات، به آرامی از آسمان بر زمین نواخته است.

هوش مصنوعی: سه نت از ساز بربط نواخته شد به قدری غمگین که صدای چنگ هم به دو بخش تقسیم شد، تحت تأثیر آن آواز دل‌انگیز.

هوش مصنوعی: زمانی که این عمل در پرده نمایش قرار گرفت، به صدایی غم‌انگیز این غزل خوانده شد.

هوش مصنوعی: ای دلبر، با امیدی که در دل داری، می‌توانی ناامیدی را از بین ببری و به خوشحالی برسی.

هوش مصنوعی: دیگر با من بدخویی نکن، زیرا این رفتار خوب نیست و شایسته‌ی محبت نیست.

هوش مصنوعی: چهره‌ات درخشندگی عشق را همچون آیینه نشان می‌دهد، پس از این جلوه‌ات را کم نکن و مانند گیسوانت به زمین نچسب.

هوش مصنوعی: دل من به خاطر زلف سیاه تو آرام می‌گیرد، زیرا به عمر خود اعتمادی ندارم و نمی‌دانم چه بر سرم خواهد آمد.

هوش مصنوعی: اگر در کارتان به دشواری برخوردید، نگران نباشید، زیرا خوبان و نیکان همیشه در موقعیت‌های خوب و مساعد قرار دارند.

هوش مصنوعی: دیگر از جدایی سیر و خسته‌ام نکن، این لحظه‌ها را غنیمت بشمار و خوش باش.

هوش مصنوعی: باید قضاوت‌ها در نوشتن به دقت صورت گیرد، زیرا همه چیز خوب و بد در نهایت فراموش خواهد شد.

هوش مصنوعی: امروز نسبت به دل من بی‌توجه نباش، زیرا فردا حال هیچ‌کس روشن نیست.

هوش مصنوعی: امروز را با نگرانی درباره فردا هدر نده، چون فرداهای زیادی در انتظار تو هستند.

هوش مصنوعی: امروز با هم باشیم تا احساس تنهایی نکنیم، زیرا ممکن است فردا فرصتی برای ما وجود نداشته باشد.

هوش مصنوعی: تو امروز را تا فردا داری و هر روزی که می‌آید، خود یک آینده است که در انتظار توست.

هوش مصنوعی: به دنبال وفای دوران نباش، چرا که دوران زندگی‌اش مدت زیادی نیست و پایدار نمی‌ماند.

هوش مصنوعی: به یاد نمی‌آوریم که دیروز و فردا چه هستند، این لحظه را گرامی بداریم و از خوشی‌های آن بهره‌مند شویم؛ چون فقط همین لحظه‌ای که داریم، ارزشمند است.

هوش مصنوعی: در آن جا درباره کم و زیاد سخن نگو، زیرا هر دو جهان فقط در یک لحظه وجود ندارند.

هوش مصنوعی: بیا و در این لحظه مرا با محبت وصالت شاد کن، اما دم و زندگی‌ام را با کسی دیگر جابه‌جا نکن.

هوش مصنوعی: لطفاً بیشتر از این دل مرا خونین نکن، از نفس خودت دلم را زنده کن.

هوش مصنوعی: زمانی که تجربه و زمان به ما چیزی ارائه می‌دهد، نباید تلاش کنیم که دوباره آن را به مرحله ابتدایی برگردانیم. تجربیات و یادگیری‌های ما از گذشته، باید در مسیر رشد و پیشرفت مورد استفاده قرار گیرد.

هوش مصنوعی: هنگامی که لقمه‌ای در دهان داری، آن را بچرخان و نگذار که به لب یا دندان‌هایت برسد، زیرا راهی برای خروج از گلو تا دندان‌ها نیست.

هوش مصنوعی: خودت را با سختی‌های دنیا آشنا کن، زیرا این نکته را خوب گفته است کسی که در مسیر درست گام برمی‌دارد.

هوش مصنوعی: اگر در این دنیا به چیزی دست یافتی که به مقصدت نزدیک‌تر است، از آن بهره‌برداری کن و از آن عبور کن.

هوش مصنوعی: اگر در این دنیا بودی و به وصال محبوب نرسیدی، پس این دنیا و افکار آن نیز ارزشی ندارند.

هوش مصنوعی: وقتی باربد از قول پرویز سخن گفت، نکیسا به خاطر صدای شیرینش به شدت تحت تأثیر قرار گرفت.

هوش مصنوعی: او برخواست و دستش را به نشانه‌ی خوشحالی بالا برد و شعری را با صدای غمگین خواند.