هوش مصنوعی: شمع دل من به نور روی تو روشن شده و از عشق تو در این دو جهان به حقیقتی بزرگ دست پیدا کرده‌ام.

هوش مصنوعی: مدت زیادی منتظر رویت بودم و برای دیدنت خیلی غصه خوردم.

هوش مصنوعی: بسیاری از شب‌ها اشک‌های خونینم را به هر طرف ریختم مانند گلی که رنگش به قرمزی می‌زند.

هوش مصنوعی: اینک به تو نزدیک شدم و احساس می‌کنم که قبلاً نباید به تو بی‌توجهی می‌کردم و نمی‌بایست گرد و غبارت را نادیده می‌گرفتم.

هوش مصنوعی: من هدف و مقصودم در این دنیا تو بودی و اگر شادی بود یا غم، باز هم تو بودی.

هوش مصنوعی: اگر به کعبه بروم یا به معبد، در هر طرفی که بروم و در دنیا بگردم، باز هم به خدا و حقیقت نزدیک می‌شوم.

هوش مصنوعی: ای خداوند بزرگ، به زیبایی چهره‌ات سوگند می‌خورم که به زانو درنخواهم آمد.

هوش مصنوعی: هرکجا که رفتم و زمان گذشت، فقط تو را دیدم و هیچ چیز دیگری ندیدم.

هوش مصنوعی: اگر دلی غمی را تجربه کرده، نباید هیچ چیزی بگوید، زیرا در درگاه او هیچ چیز بی‌ارزش نیست.

هوش مصنوعی: اگر از چهره زرد و اشک‌هايم رنج کشيده‌ام، به خاطر غم و اندوهی است که از آن جواهرات و ثروت‌ها به دست می‌آورم.

هوش مصنوعی: نمی‌گویم که دل به خاطر جدایی بی‌تاب است، زیرا گل‌های من به خاطر تیرگی و درد دل آزار می‌بینند.

هوش مصنوعی: دل من از درد جدایی به شدت آسیب دیده و پر از زخم‌های عمیق است.

هوش مصنوعی: اکنون به جای ناراحتی، شادی را قرار داده‌ام و بر هر زخم، صد درمان گذاشته‌ام.

هوش مصنوعی: با وجود اینکه از دوری او دل من بسیار آزار می‌بیند و پاره‌پاره شده است، اما من شکایتی ندارم؛ زیرا رسیدن به او راهی برای درمان دردهایم بود.

هوش مصنوعی: هرچند مدت زیادی را در حسرت و دوری گذرانده‌ام و تنها در دلتنگی و غم نشسته‌ام، اما همچنان به دیوار نگاه می‌کنم.

هوش مصنوعی: اکنون خدا را شکر می‌کنم ای محبوب که چهره‌ات را در بهترین حالت می‌بینم.

هوش مصنوعی: با افتادن خم زلف تو، مشکل من حل شد و همه چیز خوب پیش رفت و بدی‌ها از بین رفت.

هوش مصنوعی: شب فراق من کوتاه شد و یوسف وصالم از چاه خارج شد.

هوش مصنوعی: من از شب تاریک فراق و درد عبور کردم و اکنون صبح خوشبختی و پیروزی به سراغم آمده است.

هوش مصنوعی: با آمدن خوشبختی، قدم رنج و زندگی به کوچه و خیابان من رسید و رو در روی من قرار گرفت.

هوش مصنوعی: زمان دوری و ناامیدی به پایان رسید. اگر اندوهی بود، از ذهنم پاک شد.

هوش مصنوعی: نکیسا، وقتی این شعر را خواند، باربد دوباره با صدای خود به اجرا پرداخت.