هوش مصنوعی: وقتی صبح از کوه‌ها سر برآورد، مردم شب را که مانند دیو بود، ناپدید شدند.

هوش مصنوعی: زیبارویان، به خاطر مریم، از جلوه‌های خود پنهان شدند و همه در مکان عبادت به دور از چشم‌ها قرار گرفتند.

هوش مصنوعی: دوستان و همراهان در کنار شیرین نشسته‌اند و با ساز و نی و جام طلا مشغول خوشگذرانی هستند.

هوش مصنوعی: از آن چهره داستانی را بیان کردند و دل‌های پریشان از آنجا دور شدند.

هوش مصنوعی: هر یک از آن نشانه‌ها را به دیگری می‌دادند و به طور ناگهانی، زیبایی‌ دوشیزه‌ای از میان آن نشانه‌ها نمایان می‌شد.

هوش مصنوعی: به او گفتند به سوی معبد معشوقه‌ی دل‌سوز برو و نذری برسان و چراغی روشن کن.

هوش مصنوعی: پری‌رویان زیبا به رقص درآمدند و با تمام وجود و خلوص، به ستایش و شکرگزاری پرداختند.

هوش مصنوعی: همه با نیت خالص و درست به یک جا جمع شدند و پیران religio هم به دنبال زیارت و دیدار رفتند.

هوش مصنوعی: بخاطر صداقت و راستگویی در آن میخانه‌ی خوشبو، هر کس به اندازه‌ی صدق و راستینیش، رهبری و راهنمایی خواهد داشت.

هوش مصنوعی: همه به کرم دست کمک کردند و به نشانه احترام و قدردانی، در آن مکان طلا پاشیدند.

هوش مصنوعی: از آنجا مانند پرندگان، پرواز کردند و به جایی دیگر رفتند.

هوش مصنوعی: همه مانند سروها، با ناز و زیبایی در برابر یکدیگر ایستاده‌اند و هر کدام در جای خود شگفت‌انگیزتر از دیگری هستند.

هوش مصنوعی: زمینی که در آن باد بهاری وزید و زیبایی و لطافت گل‌ها را نمایان کرد.

هوش مصنوعی: بنفشه، با زیبایی و لطافت خود، زلف سنبل را به رقص درآورد و با بارش شبنم، گل‌ها را سیراب کردی.

هوش مصنوعی: درختان در هم پیچیده‌اند و پرندگان در آنجا آواز می‌خوانند.

هوش مصنوعی: در آن بیابان که مانند باغی بهشت است، بنفشه‌ها همانند موهای خوشبو و خوش رنگ هستند.

هوش مصنوعی: هر گلی که به خاطر نسیم، زیبایی خود را نمایان می‌کند، در دل شقایق آتشی را ایجاد کرده است.

هوش مصنوعی: در دل بلبل در میان گل‌ها آشفتگی وجود دارد، و بر روی لاله‌ها و سنبل‌ها نیز نشانه‌هایی از بی‌نظمی و پریشانی به چشم می‌خورد.

هوش مصنوعی: شاپور خرم و شاداب به نقاشی دیگری مشغول است که از مانی به اندازه‌ی خوبی و زیبایی بهره‌مند شده است.

هوش مصنوعی: در آن بیابان که زیبایی‌های چین را حسادت می‌کرد، حالا دیگر با دوستانش نقش و نما رو به نمایش گذاشته است.

هوش مصنوعی: از عطر مشک و کافور ترکیبی جدید ایجاد شد و بار دیگر تصاویری تازه به وجود آمد.

هوش مصنوعی: این دنیا و آسمان، با هزاران نقش و تصویرها، فقط یک نفر را به این دنیا نمی‌آورد؛ بلکه برای هر کسی به گونه‌ای متفاوت و یکتا می‌آفریند.

هوش مصنوعی: هر کس که عقل و درک خوبی دارد، می‌تواند ببیند که دنیا پر از زیبایی‌ها و تنوع‌هاست.

هوش مصنوعی: آیا چشمان مردان به زیبایی‌های زنان نگاهی می‌اندازند یا فقط به نگاه‌های خودخواهانه خود مشغولند؟

هوش مصنوعی: هیچ‌کس پا به این راه نگذاشته است، زیرا هر کسی که وارد این مسیر شده، در آخر از آن جدا شده و دور افتاده است.

هوش مصنوعی: از من بشنو و در مسیر ظواهر نرو، زیرا در آنجا انسان‌ها ممکن است راه خود را گم کنند و به ضرورت‌ها توجه نکنند.

هوش مصنوعی: وقتی آن چهره شیرین را دوباره نگاه کرد، از غم و دلشکستگی‌ام دنیا بر من تاریک و سیاه شد.

هوش مصنوعی: دل از درد و غم به حالت اشک ریزان در آمده و آن اشک‌ها بر مژه‌ها نشسته است. تو با گفتن این جمله که لاله‌ها بر زعفران کشت می‌شوند، به نوعی به زیبایی و لطافت جایی که دلتنگی و اندوه را تجربه می‌کنم، اشاره کرده‌ای.

هوش مصنوعی: وقتی که آن زیبایان را دیدند، دلشان برای او تنگ شد و به ستایش او پرداختند.

هوش مصنوعی: نگران ما نباش، ما برای تو تلاش می‌کنیم، چرا که جان ما تماماً فدای توست.