شمارهٔ ۶۰
ای خواجه مرا به لطف خود پروری
زآوردن پشت و دنبه فربه کردی
بنشستی و دنبه را به رغبت خوردی
بردی به شکم آنچه به پشت آوردی
اطلاعات
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: ویکیدرج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
ای خواجه مرا به لطف خود پروری
زآوردن پشت و دنبه فربه کردی
هوش مصنوعی: ای آقا، با محبت و لطف خود مرا به رشد و باروری رساندی و به خاطر این محبت، من از آنچه که هستم، قویتر و فربهتر شدم.
بنشستی و دنبه را به رغبت خوردی
بردی به شکم آنچه به پشت آوردی
هوش مصنوعی: نشستی و با میل و اشتیاق دنبه را خوردی و آنچه را که به دوش کشیده بودی، به شکمت بردی.