جامی » دیوان اشعار » واسطة العقد » رباعیات » شمارهٔ ۵۰

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>پیری دیدم ز نقش هستی ساده</p></div>
<div class="m2"><p>قفل همه مشکلات را بگشاده</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>گفتم که اراده چیست ای آزاده</p></div>
<div class="m2"><p>فرمود که ترک ما علیه العاده</p></div></div>

دیوان جامی ـ ج ۲ (واسطة العقد، خاتمة الحیاة) - نورالدین عبدالرحمان بن احمد جامی - تصویر ۴۱۶

شمارهٔ ۵۱

پیری دیدم ز نقش هستی ساده
قفل همه مشکلات را بگشاده
گفتم که اراده چیست ای آزاده
فرمود که ترک ما علیه العاده

هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر با دیدن پیری که به سادگی به زندگی نگاه می‌کند، متوجه می‌شود که او کلید حل مشکلات را در اختیار دارد. شاعر از پیر می‌پرسد که اراده چیست، و پیر پاسخ می‌دهد که ترک وابستگی‌ها و عادت‌ها، راهی برای آزاد شدن و یافتن اراده است.

شمارهٔ ۴۹

شمارهٔ ۵۰

هوش مصنوعی: من انسان مسنی را دیدم که به سادگی و زیبایی وجودش، کلید حل همه مسایل و مشکلات را در دست دارد.

پیری دیدم ز نقش هستی ساده

قفل همه مشکلات را بگشاده

هوش مصنوعی: گفتم اراده چیست ای آزادگان، او فرمود که ترک ما در خلاف عادت است.

گفتم که اراده چیست ای آزاده

فرمود که ترک ما علیه العاده

شمارهٔ ۵۰

اطلاعات

برگردان به زبان ساده