جامی » دیوان اشعار » واسطة العقد » رباعیات » شمارهٔ ۴۵

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>ای پایه بخل از تو شده پست سخا</p></div>
<div class="m2"><p>وز ساغر لطف تو جهان مست سخا</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>می بود سخا پی سپر بخل شده</p></div>
<div class="m2"><p>بگرفت سخای دست تو دست سخا</p></div></div>

دیوان جامی ـ ج ۲ (واسطة العقد، خاتمة الحیاة) - نورالدین عبدالرحمان بن احمد جامی - تصویر ۴۱۵

شمارهٔ ۴۶

ای پایه بخل از تو شده پست سخا
وز ساغر لطف تو جهان مست سخا
می بود سخا پی سپر بخل شده
بگرفت سخای دست تو دست سخا

هوش مصنوعی: این بیت‌ها به مفهوم سخاوت و بخل اشاره دارند. در ابتدا، بخل را به عنوان یک حالت ناپسند معرفی می‌کند که باعث کم‌ارزش شدن انسان می‌شود. سپس به ویژگی‌های مثبت سخاوت می‌پردازد و بیان می‌کند که لطف و بخشندگی مانند ساغری است که جهان را سرشار از شادی و خوشحالی می‌کند. در نهایت، اشاره دارد که سخاوت می‌تواند به عنوان سپری در برابر بخل عمل کند و دست سخاوت نیز دست یاری و حمایت را به همراه دارد.

شمارهٔ ۴۴

شمارهٔ ۴۵

هوش مصنوعی: ای منبع بخل، سخاوت تو باعث شده که دنیا با لطف تو به مستی بیفتد و در نتیجه مقام بخل به شدت کاهش یابد.

ای پایه بخل از تو شده پست سخا

وز ساغر لطف تو جهان مست سخا

هوش مصنوعی: این بیت به نوعی بیانگر این است که زمانی که سخاوت و generosity بر سر بخل و خودخواهی غالب می‌شود، دستان بخشنده تو نیز در این امر نقش دارند و می‌توانند مانع از بروز بخل شوند. به عبارت دیگر، وقتی که فردی با سخاوت و generosity رفتار می‌کند، می‌تواند بخل را از خود دور کند و برتری سخاوت را نشان دهد.

می بود سخا پی سپر بخل شده

بگرفت سخای دست تو دست سخا

شمارهٔ ۴۵

اطلاعات

برگردان به زبان ساده