گنجور

شمارهٔ ۴۴

به نان خشک کاوردی به پیشم
چرا باشی به جود خویش غره
کماج خیمه را ماند که نتوان
ز وی کندن به دندان نیم ذره
چو نان تو ز چوب آمد چه بودی
که بودی زآهنم دندان چو اره

اطلاعات

وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب شعری: قطعه
منبع اولیه: ویکی‌درج

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

به نان خشک کاوردی به پیشم
چرا باشی به جود خویش غره
هوش مصنوعی: چرا به خاطر جوانمردی و سخاوت خودت مغرور هستی، وقتی که فقط با نان خشک نزد من آمده‌ای؟
کماج خیمه را ماند که نتوان
ز وی کندن به دندان نیم ذره
هوش مصنوعی: چنان است که خیمه‌ای که نمی‌توان آن را با دندان حتی یک ذره از زمین جدا کرد.
چو نان تو ز چوب آمد چه بودی
که بودی زآهنم دندان چو اره
هوش مصنوعی: اگر نان تو از چوب باشد، تو چه چیزی هستی که دندان‌هایت از آهن است و همچون اره می‌برد؟