شمارهٔ ۲۵
ای سفله بس که گفته تو خنده آورد
خوانند مردمان پی دفع ملالتش
گفتی بود جزالت شعرم چنانکه آب
خواهد فرو رود به زمین از خجالتش
آری به هر که شعر بری لت بود جزاش
کو شعر کس که باشد ازینسان جزا لتش
اطلاعات
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب شعری: قطعه
منبع اولیه: ویکیدرج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
ای سفله بس که گفته تو خنده آورد
خوانند مردمان پی دفع ملالتش
هوش مصنوعی: ای بیمقدار، چه بس که سخنان تو برای مردم خندهآور است و آنها برای فرار از ملالت خود به خواندن آن روی میآورند.
گفتی بود جزالت شعرم چنانکه آب
خواهد فرو رود به زمین از خجالتش
هوش مصنوعی: گفتی که شعر من از شدت خجالت مثل آب خواهد بود که به زمین فرو میرود.
آری به هر که شعر بری لت بود جزاش
کو شعر کس که باشد ازینسان جزا لتش
هوش مصنوعی: بله، هر کسی که شعری بگوید، پاداش آن چه خواهد بود جز این که جزایش را در کلام دیگران ببیند.