جامیشمارهٔ ۱۶
جامیا تا به کی غم مهمان
می خوری غم برای خود می خور
هر کسی گو مواید نعمت
از سماط خدای خود می خور
نخورد گر به خانه ات روزی
گو رو و در سرای خود می خور
اطلاعات
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب شعری: قطعه
منبع اولیه: ویکی‌درج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
جامیا تا به کی غم مهمان
می خوری غم برای خود می خور
هوش مصنوعی: ای دل، تا چه زمانی برای غم مهمانان خود ناراحت و غمگین هستی؟ بهتر است به فکر غم‌های خودت باشی و به آنها رسیدگی کنی.
هر کسی گو مواید نعمت
از سماط خدای خود می خور
هوش مصنوعی: هر فردی باید از نعمت‌هایی که خداوند برایش فراهم کرده، بهره‌برداری کند.
نخورد گر به خانه ات روزی
گو رو و در سرای خود می خور
هوش مصنوعی: اگر روزی به خانه‌ات نرسد، برو و در خانه خودت از آن بهره ببر.