شمارهٔ ۱۶
جامیا تا به کی غم مهمان
می خوری غم برای خود می خور
هر کسی گو مواید نعمت
از سماط خدای خود می خور
نخورد گر به خانه ات روزی
گو رو و در سرای خود می خور
اطلاعات
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب شعری: قطعه
منبع اولیه: ویکیدرج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.