جامی » دیوان اشعار » واسطة العقد » قطعات » شمارهٔ ۱۵

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>ای وجودت به دانش و بخشش</p></div>
<div class="m2"><p>دفتر فضل و جود را فهرست</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>من فرستادم آنچه وعده نبود</p></div>
<div class="m2"><p>تو هم آن وعده کرده را بفرست</p></div></div>

دیوان جامی ـ ج ۲ (واسطة العقد، خاتمة الحیاة) - نورالدین عبدالرحمان بن احمد جامی - تصویر ۳۹۹

شمارهٔ ۱۶

ای وجودت به دانش و بخشش
دفتر فضل و جود را فهرست
من فرستادم آنچه وعده نبود
تو هم آن وعده کرده را بفرست

هوش مصنوعی: این شعر به عشق و بخشش خداوند اشاره دارد و می‌گوید که وجود خداوند مظهر دانش و رحمت است. شاعر به خداوند یادآوری می‌کند که آنچه وعده داده بود را به او ارسال کند، در حالی که او نیز برای ارسال وعده‌های خود آماده است.

شمارهٔ ۱۴

شمارهٔ ۱۵

هوش مصنوعی: وجود تو نمایانگر دانش و بخشش است و می‌توان آن را آغازی برای معرفی فضیلت‌ها و نیکی‌ها دانست.

ای وجودت به دانش و بخشش

دفتر فضل و جود را فهرست

هوش مصنوعی: من چیزی را فرستادم که وعده‌اش نبود، حالا تو هم آن وعده‌ای را که کرده‌ای ارسال کن.

من فرستادم آنچه وعده نبود

تو هم آن وعده کرده را بفرست

شمارهٔ ۱۵

اطلاعات

برگردان به زبان ساده