جامی » دیوان اشعار » واسطة العقد » غزلیات » شمارهٔ ۹۴

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>جانم ز غمت به لب رسیده ست</p></div>
<div class="m2"><p>روزم ز خطت به شب رسیده ست</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>دل خسته مکن به زخم خارم</p></div>
<div class="m2"><p>چون نخل تو را رطب رسیده ست</p></div></div>
<div class="b" id="bn3"><div class="m1"><p>راهیست مرا به گنج مطلوب</p></div>
<div class="m2"><p>هر رنج که از طلب رسیده ست</p></div></div>
<div class="b" id="bn4"><div class="m1"><p>گویند ادب مده ادیبم</p></div>
<div class="m2"><p>کز عشق مرا ادب رسیده ست</p></div></div>
<div class="b" id="bn5"><div class="m1"><p>در بی سبب از سبب کنم روی</p></div>
<div class="m2"><p>چون محنتم از سبب رسیده ست</p></div></div>
<div class="b" id="bn6"><div class="m1"><p>جامی به عجم نثار کرده ست</p></div>
<div class="m2"><p>هر نقد کش از عرب رسیده ست</p></div></div>
<div class="b" id="bn7"><div class="m1"><p>در چنگ غمت به گوش جانم</p></div>
<div class="m2"><p>صد زمزمه طرب رسیده ست</p></div></div>

دیوان جامی ـ ج ۲ (واسطة العقد، خاتمة الحیاة) - نورالدین عبدالرحمان بن احمد جامی - تصویر ۱۳۳

شمارهٔ ۹۵

جانم ز غمت به لب رسیده ست
روزم ز خطت به شب رسیده ست
دل خسته مکن به زخم خارم
چون نخل تو را رطب رسیده ست
راهیست مرا به گنج مطلوب
هر رنج که از طلب رسیده ست
گویند ادب مده ادیبم
کز عشق مرا ادب رسیده ست
در بی سبب از سبب کنم روی
چون محنتم از سبب رسیده ست
جامی به عجم نثار کرده ست
هر نقد کش از عرب رسیده ست
در چنگ غمت به گوش جانم
صد زمزمه طرب رسیده ست

شمارهٔ ۹۳

شمارهٔ ۹۴

جانم ز غمت به لب رسیده ست

روزم ز خطت به شب رسیده ست

دل خسته مکن به زخم خارم

چون نخل تو را رطب رسیده ست

راهیست مرا به گنج مطلوب

هر رنج که از طلب رسیده ست

کز عشق مرا ادب رسیده ست

در بی سبب از سبب کنم روی

چون محنتم از سبب رسیده ست

جامی به عجم نثار کرده ست

هر نقد کش از عرب رسیده ست

شمارهٔ ۹۴

اطلاعات