هوش مصنوعی: زمانی که از گل‌های تو سبزه‌ای سر برآورد، زیبایی تو نسبت به آنچه که بود، افزایش یافت.

هوش مصنوعی: موهای تو مانند زنجیری درخشان است که در خورشید می‌درخشد و به زیبایی‌های متعددی اشاره دارد. این زیبایی مثل دیوانگی در من تأثیر گذاشته و من را به خود جذب کرده است.

هوش مصنوعی: دل تشنه به دنبال آبی زلال بود و ناگهان پیکان عشق تو به قلبش اصابت کرد و در دلش نفوذ کرد.

هوش مصنوعی: من در شگفتم که چگونه دل من پس از رهایی از دام تو، دوباره به دام تو برگشت و گرفتار شد.

هوش مصنوعی: چرا در جادوگری و افسونگری منفعتی برای من وجود دارد در حالی که تو نیامدی؟ هرچند که صد پری هم به جادوگری آمده‌اند.

هوش مصنوعی: وقتی رفتی، دل دیگر نتوانست صبر کند و آرام بگیرد. اما وقتی که برگشتی، دل دوباره آرامش و صبرش را به دست آورد.

هوش مصنوعی: گفتی که آب چشم تو نشانه‌ی شوق نیست، اما این عشق خالصی که اکنون به وجود آمده، دلیلش همین است.

هوش مصنوعی: چشمت با ناز و غمزه‌ات به گونه‌ای مانند تیغ به من که بی‌زبان هستم، آسیب می‌زند، و این طور به طور ناخواسته باعث می‌شود که همچون طعمه‌ای سبک‌دل تسلیم تو شوم.

هوش مصنوعی: هر جا که کسی دلی شکسته و غمگین دارد، داستانش از چشمانش به بیرون می‌زند و همه‌ی مردم از این غم و اندوه آگاه می‌شوند.