هوش مصنوعی: اگر نتوانم بویی از وصال تو در باغ‌ها احساس کنم، مانند اشک خودم در میان خارها غرق در خون می‌شوم.

هوش مصنوعی: وقتی که او چهره‌اش را می‌پوشاند، گل در چمن را می‌بیند و از زیبایی تو، غبطه‌اش می‌گیرد و ناخن بر دستش می‌کشد.

هوش مصنوعی: من مثل دیواری هستم که جلوی خورشید قرار دارد و هر رقیب در برابر من مثل سایه‌ای است که از پا افتاده، بی‌قدرت و ناتوان. این دیوارها مانع از پیشرفت آن‌ها می‌شوند.

هوش مصنوعی: من غرق در مستی هستم و با التماس از تو می‌خواهم ای محتسب، مرا در میان تمام بازارها بگردانی.

هوش مصنوعی: کار من نوشیدن است و تو تکیه‌گاه منی؛ بار من باشد کار دیگر، زیرا بارها تجربه کرده‌ام.

هوش مصنوعی: اگر زلفی نباشد، هیچ چیز نمی‌تواند به زیبایی و ظرافتی که در پوشش و خصوصیات آن نهفته است، نزدیک شود. در واقع، همه‌ی زنجیرها و محدودیت‌ها به سادگی ناپدید می‌شوند.

هوش مصنوعی: اگر در دست راستش دینی داشته باشد، در دست دیگرش نباید نوشیدنی داشته باشد و به افراط در این کارها بپردازد.