هوش مصنوعی: زبان وسیله‌ای است برای بیان احساسات و افکار درونی انسان. هر آنچه که ما به زبان می‌آوریم، نشان‌دهنده‌ی آن چیزی است که در دل و ذهن‌مان وجود دارد.

هوش مصنوعی: جهان و همه چیزهایی که در آن می‌بینی، در حقیقت در دنیای گم شده‌ای هستند که دل در فضای آن قرار دارد.

هوش مصنوعی: قلم هرچی بر صفحه وجود نوشته، فقط یک نکته از داستان دل را بیان کرده است.

هوش مصنوعی: تیرکی که از دست ما پرتاب می‌شود، نشانه‌ای از احساسات و دل ماست.

هوش مصنوعی: غذای روحانی که از محبت الهی به دست می‌آید، جان عارفان را nourishes و آنها را به معنویات نزدیک می‌کند. این غذا به مانند سفره‌ای است که دل‌های آگاه را سیراب می‌سازد.

هوش مصنوعی: باغ دل پر از میوه‌های فراوانی است که از هر گونه محدودیت و ممنوعیت آزاد است.

هوش مصنوعی: سخن تو مانند وحی‌ای است که از آسمان قلب نازل شده و بسیار ارزشمند و عمیق است.