هوش مصنوعی: از لب‌های شیرین تو صدايی به گوش می‌رسد که آن را همچون زنده‌کننده گیاهان زیبا می‌دانند.

هوش مصنوعی: در دنیای زیبایی، قلمی مشغول توصیف و ستایش تو است، که نیکی و زیبایی‌ات بر روی گل‌های تازه‌روی سبز نقش بسته است.

هوش مصنوعی: در دل و زبان تو، اسرار و رازهایی نهفته است که مانند سرزمین خاصی نیاز به جستجو و کشف دارد. حکیم به وجد آمده و با صدای بلند اعلام می‌کند که ما از این رازها هیچ‌گونه آگاهی نداریم، و تنها تو را می‌ستاییم.

هوش مصنوعی: وعده‌های وصالی که تو داده‌ای، بسیار بی‌اساس و سست هستند. چگونه می‌توان بر روی چنین وعده‌هایی، خانه امید را بنا کرد؟

هوش مصنوعی: سال‌ها قبل، در سایه لطف و محبت تو بودم، اما حالا غم دوری‌ات که روزگاری به من مهر و محبت می‌داد، بدل به عذاب و درد شده است.

هوش مصنوعی: بیت درباره این است که در قفس، طوطی فقط می‌تواند لاف و ادعا کند، اما در واقع باید به لحن و جملات شیرین تو توجه کرد و به سخن تو گوش سپرد. این نشان می‌دهد که سخن و کلام واقعی ارزشمند و دلنشین است.

هوش مصنوعی: مردی که دستش را به رنگ و زیور رندان باز نکرده، بهتر است که دستش را مانند دستان عروس‌ها با حنا بپوشاند.

هوش مصنوعی: گربه به اندازه‌ای از ناز و لطافت برخوردار است که نیازی به زیادی از بندها و زنجیرها ندارد؛ همان‌طور که برای روشن کردن آتش، یک تکه چوب خوشبو کافی است.

هوش مصنوعی: می‌پرستان به خاطر حیات خالص و بی‌آلایش در شادی و نشاط هستند. اما چه دلیلی دارد که از وجود جام فنا یک جرعه بنوشند؟