هوش مصنوعی: ابرهای کم‌فروغ به آرامی بر روی زمین می‌بارند و آب را به آرامی در زمین می‌ریزند. نه گلی وجود دارد و نه سایه‌ای از آفتاب، فقط سکوت و آرامش است.

هوش مصنوعی: در کوه، جامی از لاله‌ها پر از شبنم‌های صبحگاهی است و در دشت، فرشی از سبزه‌ها به طراوت و شادابی قطرات باران است.

هوش مصنوعی: زمانی است که اگر به صورت پیاده به دشت برویم، باید از هدایت و کنترل رها شده و پا را از رکاب برداریم.

هوش مصنوعی: بیایید با هم به‌دور از نظر دیگران، از لذت‌های زندگی بهره ببریم، هر چه که عقل و خرد ما آن را صحیح می‌داند.

هوش مصنوعی: با چندین دوست با نیت خالص و دل نرم که درک عمیقی از لطافت‌ها دارند و به جزئیات توجه می‌کنند.

هوش مصنوعی: پیوندی که بین شیر و شکر وجود دارد، نشان‌دهنده‌ی نزدیکی و هم‌نشینی است. همچنین، ارتباطی که بین نقل و شراب می‌بینیم هم نمایانگر نوعی ترکیب و عاشقانه است. این جمله به ما می‌گوید که این پیوندها از لحاظ نزدیکی و جذابیت به یکدیگر شبیه‌ هستند.

هوش مصنوعی: نی تلخ که بر لبان شیرینشان جا گرفته، مزاحم و مزاحمتی را به وجود آورده است. نی چین که در خم ابروهایشان عتاب را منتقل کرده، به نوعی احساس ناخوشایندی را منتقل می‌کند.

هوش مصنوعی: اگر محبوبی با ظرافت و زیبایی از عالم غیب نمایان شود، چهره‌اش مانند ماه بی‌نقاب و مانند خورشید بی‌حجاب خواهد بود.

هوش مصنوعی: گاهی به آن نگاه بازی که همچون تیغی تیز است، با دشمنی و جدل می‌پردازم؛ و گاهی هم به این لب‌های شیرین و دل‌انگیز که در گفت و گو استشعار می‌کنم.

هوش مصنوعی: این خود، بخششی است که در هر فصلی نمی‌توان به طور کامل از آن قدردانی کرد و شکرگزاری از آن به هیچ راهی ممکن نیست.

هوش مصنوعی: هیس! لب‌هایت را به هم بفشار، چرا که این نفس که در حال حاضر کشیده می‌شود، سرد و ناخوشایند است. صبح فرارسیده و شب جوانی به پایان رسیده است.

هوش مصنوعی: همه این‌ها تنها خیالاتی هستند و تو به شدت در جستجوی ارضای تشنگی‌ات هستی. بهتر است از کنار این خیالات بگذری، زیرا این سراب نمی‌تواند تشنگی تو را برطرف کند.

هوش مصنوعی: خود را در عمق محیطی بینداز که حتی موج آن دریا نمی‌تواند به اندازه یک حباب تأثیر بگذارد.