هوش مصنوعی: ای زیبا روی، از خانه ما نرو، بر دل دیوانه ما ترحم کن.

هوش مصنوعی: در درد و رنج عشق تو به داستانی تبدیل شدیم، حالا بنشین و بشنو داستان ما را.

هوش مصنوعی: در عشق همچون پیمانه‌ای پر از شوق و احساس هستیم، بنابراین زبانت را بر لب پیمانه ما بگذار و با ما در این لحظه شیرین شریک شو.

هوش مصنوعی: خوبی و زیبایی چه جادوگری است که باعث می‌شود ویرانه ما به آرامش برسد.

هوش مصنوعی: ما در حالتی از عشق هستیم و حال‌و‌هوای دیگری بر چهره‌امان نشسته است که باعث می‌شود با شادی و شور خاصی فریاد بکشیم.

هوش مصنوعی: ما برای پیدا کردن روشنایی به شمع چهره تو نگاه کردیم، اما نور آن به قدری بود که آتش به خانه ما زد.

هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر به بیان این موضوع می‌پردازد که چگونه افراد و اشیاء مختلف به تناسب موقعیت و ویژگی‌های خود، دسترسی به فرصت‌ها و منابع متفاوتی دارند. یعنی هر کسی بسته به شرایط و ویژگی‌هایش، می‌تواند به چیزهایی که برایش مفید است دست یابد.