هوش مصنوعی: دل ما که زنده است، به خاطر عشق زخمی شده است و ما در میان شلوغی او غرق شده‌ایم، حتی وقتی که او در حال رفت و آمد باشد.

هوش مصنوعی: ما به کم‌کاری و بی‌توجهی در کارهای گروهی دچار شده‌ایم و انگار که تنها در تلاشیم تا خود را از این وضعیت رهایی ببخشیم، در حالی که وضعیت‌مان هنوز ناامیدکننده و فرسوده است.

هوش مصنوعی: اگر ما بخندیم، نباید بر ما عیب بگیری چون دل ما مانند غنچه‌ای است که در زیر پرده‌ای خونین پنهان شده است.

هوش مصنوعی: سرنوشت و تقدیر ما از زمان‌های دور مشخص شده است و در حقیقت، این سرنوشت به مانند فصلی از یک کتاب است که به ما نشان می‌دهد زندگی‌مان چگونه ادامه خواهد یافت و ما را به سوی آینده‌ای پایدار و ماندگار هدایت می‌کند.

هوش مصنوعی: حلقه طلایی که در گوش اوست، نشانه‌ای از نعمت و عشقی است که به او داده شده است. اگر این نشانه عشق نباشد، پس چه معنایی دارد این نعمت که آسمان را هم به بندگی او درآورده است؟

هوش مصنوعی: کسی که به دنبال چیزی می‌گردد، همانند کسی که آن را پیدا کرده، نخواهد بود و نمی‌دانیم چرا دل کسانی که جستجو می‌کنند، به درد نایافتن دچار می‌شود.

هوش مصنوعی: عشق در تمام جهان به وضوح دیده می‌شود و با این حال، ما هنوز از بیان این حقیقت شرمنده‌ایم.