هوش مصنوعی: نشستی دور از عشق و آرزوی دوری که نمی‌توان ماه را جز از فاصله‌ای دور مشاهده کرد.

هوش مصنوعی: تو همچون سلیمان زیبا و باارزش هستی و نشانه‌های خوشگفتاری‌ات مانند لعل که بر روی خط زیبا و دلکش تو نمایان است، به سقف زینت می‌بخشد.

هوش مصنوعی: آتش تو در سینه‌ام شعله‌ور است و بر دردهای من می‌افزاید، اما در عین حال، نوری بر نور من می‌تابد.

هوش مصنوعی: من در تنهایی خودم هستم و از تو می‌خواهم که مرا به این کنج نبری، ای شیخ؛ چرا که مردی غمگین و بی‌روح را نمی‌توان دوباره زنده کرد.

هوش مصنوعی: از کنار در تو گذشتم و بدون این که تو را ببینم، بهشتی را مشاهده کردم، اما آنجا از زیبایی‌های ناب بی‌بهره بود.

هوش مصنوعی: شاعر جامی درباره زیبایی‌های معشوقان سخن می‌گوید و در این راستا، عشق را عامل و دلیل این وصف می‌داند و به نوعی می‌گوید که معشوقان در این زمینۀ خود، مستثنی هستند و قابل سرزنش نیستند.

هوش مصنوعی: روزی آسمان پر از شعر و کلام او بود و زمین به خاطر همین اشعار، به زندگی و نشاط آراسته شده بود.