هوش مصنوعی: سوار من، که نشانه‌های سفرش به زیبایی و درخشش ماه می‌رسد، در کنار من نشسته و گویی در حال استراحت است، تا زمانی که ناگهان از راه می‌رسد.

هوش مصنوعی: شب هنگام، به زیبایی و درخشش ماه مشابه است که بر کاروان ستاره‌ها نور می‌افشاند، اما زمانی که صبح فرامی‌رسد، او همچون خورشید درخشان می‌شود و حضورش به وضوح حس می‌شود.

هوش مصنوعی: چتر سیاه رنگی که مانند پناهی از نور خورشید ساخته شده است، به افرادی که در راه هستند و پناهی ندارند، کمک می‌کند تا در سایه‌اش آرام بگیرند.

هوش مصنوعی: از صدای شکوهمند و بانگ ارتش شاه، در شهر و دیار غوغا و هیاهو به پا شد؛ زیرا شاه به شهر وارد شد.

هوش مصنوعی: سرم از جایی که با افتخار و عزت ایستاده بود به زمین افتاد، اما از درگاه ذلت و ناامیدی به مقام و جایگاهی رسیدم.

هوش مصنوعی: عشق او را هنوز از روی ادعا بیان نکرده است، اما صدای آه و اشک سرخ من از چشمانم گواهی بر این عشق می‌دهد.

هوش مصنوعی: در خانقاه، زمانی که جامی خوش‌صدا به دست آمده بود، صوفیان از شوق و شادی فریادهایی سر دادند.