هوش مصنوعی: اگرچه چشمانم با اشک و خون به تصویر تو مشغول است، اما با یاد ابروی زیبایت، از این حال ناخوش به آرامش می‌رسم.

هوش مصنوعی: هر کس که مانند روح‌القدس در وجودش دمی روحانی بوزد، به سبکی و لطافت عیسی را به آسمان‌ها خواهد برد.

هوش مصنوعی: در این بیت به زیبایی و جذابیت شخصی اشاره شده که با چنان تأثیری بر دل‌ها و جان‌ها می‌گذارد که هیچ‌کس نمی‌تواند از جاذبه‌اش فرار کند. به عبارتی دیگر، شیفته‌گی و شوقی که بُعدی عمیق و پیچیده دارد، به وضوح از دلبری او ناشی می‌شود.

هوش مصنوعی: وقتی که صوفی به اوج خوشی و لذت می‌رسد، در حالتی که رهنمایش، پیر می‌فروشی است که لباس پاره پاره‌اش به زیبایی گل و باده‌اش به رنگ قرمز است، او به گرمی از آن استفاده می‌کند.

هوش مصنوعی: هیچ همدرد و همفکری نیست که بداند ما در چه رنج و سختی از این محرومیت به سر می‌بریم، مانند داستان فرهاد یا مجنون که از عشق و درد جدایی صحبت می‌کنند.

هوش مصنوعی: هر لحظه به خاطر عشق تو، بار غم و رنج بر من افزوده می‌شود. اما به‌راستی، هر کس که بیشتر تحمل رنج کند، پاداش بیشتری نیز خواهد گرفت.

هوش مصنوعی: کسانی که به خاطر غم جان باختند، جان خود را به خاطر زیبایی و جذابیت تو از دست دادند. حالا من نمی‌دانم این جامی که بیدل می‌گوید از کجا جان آدم‌ها را می‌گیرد.