هوش مصنوعی: گاهی که نسیمی از سر زلف تو می‌گذرد، از آن بپرس که در مورد حال و احوال ما چه خبر دارد.

هوش مصنوعی: در روزهای جدایی از تو، هیچ رازی جز این ندارم که روزها مانند ماه و ماه‌ها مثل یک سال می‌گذرند.

هوش مصنوعی: در مجلسی که تو حضور داری، زیبایی‌ات مانند ماهی است که از پشت ابرهای تیره پنهان شده و به آرامی به جلوه‌گری می‌پردازد.

هوش مصنوعی: وقتی تو را بدون هیچ رقیبی می‌بینم، از آن لب قرمز تو حیرت زده می‌شوم و در خیال به دنبال تصورات عجیبی می‌روم.

هوش مصنوعی: عطش من به تو همچنان ادامه دارد، با اینکه تیغ تو به مانند آبی زلال از گلویم عبور می‌کند.

هوش مصنوعی: دل من به یاد لب‌های تو به یاد آن لبه‌های زیبا و خوش‌رنگ، از فکر و خیال چیزهای بی‌ارزش و کم‌ارزش عبور کرد. کسی که توانست در میان چیزهای بی‌اهمیت مانند سفال، جواهر و گوهری باارزش پیدا کند، از کنار این فکرها می‌گذرد.

هوش مصنوعی: تنها چیزی که می‌تواند دل کسانی را که اهل ذوق هستند شاد کند، نوشیدنی‌ای است که مانند گفتار شیرین طوطی، خوشایند و لذت‌بخش است.