هوش مصنوعی: تو با دیده‌ی تنگ و باریکت، مانند آن معشوق زیبایی که وقتی ناز کند، به راحتی می‌تواند توجه عاشقان را به خود جلب کند.

هوش مصنوعی: وقتی که از کسی خواهش می‌کنم نگاهی به من بیندازد، او چشمانش را می‌پوشاند، مانند بخیلی که نمی‌خواهد چیزی به گدا بدهد.

هوش مصنوعی: زمانی که روز به وصال می‌رسد، به خاطر اینکه سریع‌تر می‌آید، شب جدایی کوتاه‌تر می‌شود؛ اما اگر دیر بیاید، شب فراق طولانی‌تر خواهد شد.

هوش مصنوعی: به جایی نرو که چهره‌ات را نشان دهی، چرا که ممکن است چهره‌ی واقعیت‌داران را به سوی ظاهر و غیرواقعی بکشاند.

هوش مصنوعی: چه فایده‌ای دارد که من به عبادت و نماز مشغول شوم وقتی که تصور و یاد ابروی او در دل و ذهنم مزاحم می‌شود؟

هوش مصنوعی: هر کسی که با من آمیخته شود، مانند ترکیب شیر و شکر است، اما باید از من دوری کند مانند ترکیب آتش و آب.

هوش مصنوعی: از کسی راه حل نخواه، زیرا کارها آن‌گونه که باید، بدون واسطه دیگران به نتیجه می‌رسد.