هوش مصنوعی: یار من با چهره‌ی زیبا و دلربایش، به هر نحوی که بخواهد، با من رفتار می‌کند و این زلف‌های مشکینش در هر کارم تأثیر می‌گذارد.

هوش مصنوعی: اگر مانند من از آرزوهای دینی دست بکشی، با زیبایی که در عشق است، دل ببند؛ هر که می‌خواهد به راه دین برود.

هوش مصنوعی: عشق و محبت چشمی مانند کمان دارد و کسی که با ناز و غمزگی نگاه می‌کند، همچون خنجری بر دل دوستداران ضربه می‌زند.

هوش مصنوعی: به من طعنه نزن که عشق می‌تواند حتی بزرگ‌ترین آدم‌ها را هم به مسکینی و بی‌کسی بکشاند. اگر مردی در دنیای وسیع و بزرگ باشد، عشق می‌تواند او را به ذلت و نیاز برساند.

هوش مصنوعی: آن سرو زیبا با ایستایی خاصی حرکت می‌کند و هر جا که می‌رود، غم و ناامیدی را در زیر پاهایش می‌ریزد، به طوری که غبارش مانند سرمه‌ای چشم‌ها را روشن می‌کند.

هوش مصنوعی: زمانی که از خدا درخواست می‌کنم تا مرگ مرا برساند، او به من می‌گوید که این درخواست را کمتر بگو و با این حال به آرامی به آن پاسخ مثبت می‌دهد.

هوش مصنوعی: به طرف جامی بنگر و با دقت به صدای شیرینش گوش کن، زیرا لحن شادی‌بخش آن رازهایی از عشق را به تو می‌آموزد.