هوش مصنوعی: دوست من به خانه‌ای می‌آید که در شب تار، نور خورشید و ماه از تمامی گوشه‌ها و دیوارها وارد شود.

هوش مصنوعی: در قلب خانه‌ی خریدار، شهری وجود دارد و او نیازی ندارد که هر بار به بازار برود تا خواسته‌هایش را برآورده کند.

هوش مصنوعی: عاشق هیچگاه به بهشت نمی‌رود، حتی اگر حوری را در آنجا ببیند. او فقط به خاطر عشق و اشتیاق به دیدار معشوقش به آنجا می‌رود.

هوش مصنوعی: به موهای بازش اشاره می‌کند که زیبایی و جذابیت را به نمایش می‌گذارد، گویی که بوی خوش مشک و لطافت آن، روح را نوازش می‌کند و مانند آهویی زیبا و دلربا، در دل تماشاگر حضوری شگفت‌انگیز دارد.

هوش مصنوعی: دلبسته‌ی تو، صوفی چنان به شوق در چمن می‌گذرد که مانند گلی که بر روی خارها قرار گیرد.

هوش مصنوعی: عاشق گل وقتی بوی تو را می‌شنود، مانند کسی است که در را به روی راهی باز کرده و به جستجوی تو می‌رود؛ مثل آب که به گلزار رفته و در آنجا جاری می‌شود.

هوش مصنوعی: اگر کسی با سوزن به لباس تو آسیب بزند، من هم مانند رشته‌ای که در غم و اندوه در میان قلیان می‌ریزد، لاغر و ضعیف می‌شوم.

هوش مصنوعی: با احتیاط تیر کمان را بکش که مبادا تیر تو به هدفی اصابت کند که نمی‌خواهی، مانند این که تیر به سینه کسی برود و او را زخمی کند.

هوش مصنوعی: هر لحظه، جامی که پر از زیبایی توست، از دنیای زاهدان بیرون می‌آید و به خانه مستی و نوشیدن می‌رسد.