شمارهٔ ۱۹۰
هر مست که می به دست گیرد
زان نرگس می پرست گیرد
آن را که فکند ساقت از پای
جز ساعد تو که دست گیرد
با قدر بلند سدره خود را
پهلوی قد تو پست گیرد
گر عشق تو بر فلک نهد بار
پشت وی ازان شکست گیرد
از زلف تو بخت کار ما را
تعلیم گشاد و بست گیرد
هر چند که سیست لام زلفت
صد ماهی دل به شست گیرد
جامی که و جام می که خود را
از لعل لب تو مست گیرد
اطلاعات
وزن: مفعول مفاعلن فعولن (هزج مسدس اخرب مقبوض محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکیدرج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
هر مست که می به دست گیرد
زان نرگس می پرست گیرد
هوش مصنوعی: هر کسی که از شراب لذت ببرد، به خاطر زیبایی و لطافت خاصی که در آن وجود دارد، به آن جذب میشود.
آن را که فکند ساقت از پای
جز ساعد تو که دست گیرد
هوش مصنوعی: کسی که از پای تو به زمین افتاده است، تنها تویی که میتوانی به او کمک کنی و دستش را بگیری.
با قدر بلند سدره خود را
پهلوی قد تو پست گیرد
هوش مصنوعی: به قد و قامت تو، حتی درخت سدره با عظمت خود را حقیر میبیند و پایین میآید.
گر عشق تو بر فلک نهد بار
پشت وی ازان شکست گیرد
هوش مصنوعی: اگر عشق تو بر آسمان باری سنگین بگذارد، آن بار از شدت عشق خواهد شکست.
از زلف تو بخت کار ما را
تعلیم گشاد و بست گیرد
هوش مصنوعی: زلف تو به ما یاد میدهد که چگونه بخت و اقبال خود را به دست آوریم و سرنوشتمان را شکل بدهیم.
هر چند که سیست لام زلفت
صد ماهی دل به شست گیرد
هوش مصنوعی: با وجود اینکه زیبایی و جذابیت موهای تو میتواند دلها را به خود مشغول کند، ولی من به راحتی نمیتوانم از فکر و خیال تو بیرون بیایم.
جامی که و جام می که خود را
از لعل لب تو مست گیرد
هوش مصنوعی: جامی که از لبهای لعل تو سرمست میشود.