هوش مصنوعی: آن شوخ، با ناز و فریبندگی خود به راهش ادامه می‌دهد و نیازی ندارد به پشت سرش نگاه کند، در حالی که نیازمندانی هستند که به او چشم دوخته‌اند.

هوش مصنوعی: هر رقیب با ناز و ادا به صد نیاز و خواسته‌های خود اشاره می‌کند، اما نیاز و خواسته واقعی عاشق بیچاره تنها به ناز و محبت معشوق نگاه می‌کند.

هوش مصنوعی: ای دل، از نگاه دلربای او دوری گزین، چرا که او به دیگران توجهی می‌کند که نشان از لطف ندارد و فقط برای آزار توست.

هوش مصنوعی: باغبانی مانند او که نه سروی دیده و نه گلی، هرچند به باغ خود نگاه کند و در آن بالا و پایین برود، نمی‌تواند زیبایی‌های آن را به درستی درک کند.

هوش مصنوعی: عمر من صرف تلاش برای رسیدن به او شد، اما هنوز هم دلم به رحمت و لطف او چشم‌دوخته است.

هوش مصنوعی: شاه غزنین به سپاه خود نگاه می‌کند، اما در دل به ایاز توجه دارد.

هوش مصنوعی: حضور واقعی زیبایی در عالم حقیقت مانند یک جام است که اگرچه زیبا به نظر نمی‌رسد، اما حقیقتش را می‌توان در آن مشاهده کرد. انسان‌ها ممکن است تنها به زیبایی‌های ظاهری توجه کنند، اما باید به عمق و واقعیت زیبایی هم نگاه کنند.