جامی » دیوان اشعار » واسطة العقد » غزلیات » شمارهٔ ۱۵۱

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>دوش در حلقه زلف تو دلم جا می‌کرد</p></div>
<div class="m2"><p>هردم از هر شکن آن گرهی وامی‌کرد</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>هر گره را که از آن حلقه گشادی می‌داد</p></div>
<div class="m2"><p>پرتو دیگر از آن روی تماشا می‌کرد</p></div></div>
<div class="b" id="bn3"><div class="m1"><p>چشمش از نور جمال تو جلایی می‌یافت</p></div>
<div class="m2"><p>جلوه‌ای خوب‌تر از پیش تمنا می‌کرد</p></div></div>
<div class="b" id="bn4"><div class="m1"><p>در مظاهر که طلسمات حکیم ازلند</p></div>
<div class="m2"><p>طلب گنج گران‌مایه اسما می‌کرد</p></div></div>
<div class="b" id="bn5"><div class="m1"><p>چون از آن گنج گهر بهره خود برمی‌داشت</p></div>
<div class="m2"><p>روی توحید در افراد مسمی می‌کرد</p></div></div>
<div class="b" id="bn6"><div class="m1"><p>تیزبین گشته همه عین حقیقت می‌دید</p></div>
<div class="m2"><p>هرچه عمری به وی ایما به من و ما می‌کرد</p></div></div>
<div class="b" id="bn7"><div class="m1"><p>هر حکایت که درین مسئله جامی می‌گفت</p></div>
<div class="m2"><p>نکته‌ای بود که روح‌القدس املا می‌کرد</p></div></div>

دیوان جامی ـ ج ۲ (واسطة العقد، خاتمة الحیاة) - نورالدین عبدالرحمان بن احمد جامی - تصویر ۱۷۰

شمارهٔ ۱۵۲

دوش در حلقه زلف تو دلم جا می کرد
هردم از هر شکن آن گرهی وامی کرد
هر گره را که از آن حلقه گشادی می داد
پرتو دیگر از آن روی تماشا می کرد
چشمش از نور جمال تو جلایی می یافت
جلوه ای خوب تر از پیش تمنا می کرد
در مظاهر که طلسمات حکیم ازلند
طلب گنج گران مایه اسما می کرد
چون از آن گنج گهر بهره خود برمی داشت
روی توحید در افراد مسمی می کرد
تیزبین گشته همه عین حقیقت می دید
هرچه عمری به وی ایما به من و ما می کرد
هر حکایت که درین مسیله جامی می گفت
نکته ای بود که روح القدس املا می کرد

شمارهٔ ۱۵۰

شمارهٔ ۱۵۱

دوش در حلقه زلف تو دلم جا می‌کرد

هردم از هر شکن آن گرهی وامی‌کرد

هر گره را که از آن حلقه گشادی می‌داد

پرتو دیگر از آن روی تماشا می‌کرد

چشمش از نور جمال تو جلایی می‌یافت

جلوه‌ای خوب‌تر از پیش تمنا می‌کرد

در مظاهر که طلسمات حکیم ازلند

طلب گنج گران‌مایه اسما می‌کرد

چون از آن گنج گهر بهره خود برمی‌داشت

روی توحید در افراد مسمی می‌کرد

تیزبین گشته همه عین حقیقت می‌دید

هرچه عمری به وی ایما به من و ما می‌کرد

هر حکایت که درین مسئله جامی می‌گفت

نکته‌ای بود که روح‌القدس املا می‌کرد

شمارهٔ ۱۵۱

اطلاعات